آیت الله صدوقی سومین شهید محراب نامیده شده است، نماینده امام خمینی (ره) در استان و امام جمعه یزد بود. در آخرین نماز جمعهاش که مصادف با دهم ماه مبارک رمضان 1402 مطابق با یازدهم تیرماه 1361 بود، بعد از ادای فریضه جمعه ، در حالی که جایگاه را ترک میکرد، منافقی قسی القلب به ایشان نزدیک شد و با به آغوش کشیدن آن پیر زاهد و منفجر کردن نارنجکی که در دست داشت، ایشان را به شهادت رساند و این همان معراج سریع به سوی ا… بود که ایشان آرزویش را داشت و بارها از خدا خواسته بود.
این عالم شهید از یاران صدیق و با وفای امام خمینی و یاور مردم محروم بود و خود را هیچگاه از مردم جدا نمیدانست. شهید صدوقی در مبارزه با رژیم شاه یکی از محورهای مبارزه محسوب میشد. او اعلامیههایی در محکوم کردن جنایات رژیم از جمله در فاجعه سینما رکس آبادان صادر کرد. ایشان رهبری نهضت اسلامی در یزد را بر عهده داشت و نیز پیامهای حضرت امام را به اطلاع علمای مشهد، تبریز، شیراز و دیگر شهرها میرساند.
امام خمینی در پیامی به مناسبت شهادت ایشان فرمودهاند: «چه کسی اولی به شهادت است در زمانی که کفر بنیامیه، اسلام را تهدید میکرد از فرزند معصوم پیامبر اسلام (ص) و فرزندان و اصحاب او و چه کسی اولی به شهادت است در عصری که استکبار جهانی و فرزندان خلف آن در داخل و خارج، اسلام عزیز را تهدید میکنند، از امثال شهید بزرگوار ما و فقیه متعهد و فداکار اسلام شهید صدوقی عزیز – رضوانا… علیه – شهید بزرگی که در تمام صحنههای انقلاب حضور داشت و یار و مددکار گرفتاران و مستمندان بود.
محمد صدوقی، روحانی شیعه ایرانی، در روز ۸ صفر ۱۳۲۷ در یزد به دنیا آمد.
وی از نسل شیخ صدوق است پدرش ملا ابوطالب و جد دوم او علامه ملا محمدمهدی کرمانشاهی بود که بر اثر درگیری با فتحعلی شاه قاجار به یزد تبعید شد. محمد صدوقی در ۷ سالگی، پدر و در ۹ سالگی مادرش را از دست داد و پسرعمویش ـ ملا محمد کرمانشاهی (مدفون در یزد) ـ سرپرستی او را برعهده گرفت که بعدها صدوقی داماد وی شد.
تحصیلات علوم دینی را در مدرسه عبدالرحیمخان یزد آغاز کرد و در سن ۲۱ سالگی برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت، اما پس از مدت کوتاهی به دلیل کمبود امکانات و سرمای بیسابقه اصفهان، به یزد بازگشت و یکسال بعد در سال ۱۳۴۹ به قم مهاجرت کرد و به تحصیل و بعد از آن تدریس در این شهر پرداخت.
وی در سال ۱۳۴۲ از حامیان روحالله خمینی بود و پس از پیروزی انقلاب، نماینده مردم یزد در مجلس خبرگان قانون اساسی و امام جمعه این شهر شد.
در روز یازدهم تیرماه ۱۳۶۱ یکی از اعضای سازمان مجاهدین خلق به نام رضا ابراهیمزاده، در عملیاتی انتحاری، پس از نماز به او نزدیک شد و پس از دست دادن او را در آغوش گرفت. صدوقی و محافظین سعی کردند او را جدا کنند، اما قبل از آن نارنجک همراه فرد انتحاری (ابراهیمزاده) منفجر شد. او و فرد مهاجم در دم کشته شدند و بعد از آن نیز چهار نفر از بانوان بر اثر ازدحام جمعیت درگذشتند. پیکرش در مسجد حظیره (روضه محمدیه) یزد دفن گردید.