سوره فاطر با ترجمه فارسی و انگلیسی در این صفحه از سایت تهران لوح . سوره فاطر دارای 45 آیه است و سوره سی و پنجم از قرآن کریم می باشد. البته می توانید تمامی سوره های قرآن را در صفحه قرآن کریم در سایت تهران لوح ببینید و دانلود نمایید.
﴿ سورة فاطر – سورة ٣٥ – تعداد آیات ٤٥ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ جَاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلا أُولِی أَجْنِحَةٍ مَثْنَى وَثُلاثَ وَرُبَاعَ یَزِیدُ فِی الْخَلْقِ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿١﴾
مَا یَفْتَحِ اللَّهُ لِلنَّاسِ مِنْ رَحْمَةٍ فَلا مُمْسِکَ لَهَا وَمَا یُمْسِکْ فَلا مُرْسِلَ لَهُ مِنْ بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٢﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ هَلْ مِنْ خَالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالأرْضِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ فَأَنَّى تُؤْفَکُونَ ﴿٣﴾
وَإِنْ یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ ﴿٤﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلا یَغُرَّنَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ﴿٥﴾
إِنَّ الشَّیْطَانَ لَکُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا یَدْعُو حِزْبَهُ لِیَکُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِیرِ ﴿٦﴾
الَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ ﴿٧﴾
أَفَمَنْ زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا فَإِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ وَیَهْدِی مَنْ یَشَاءُ فَلا تَذْهَبْ نَفْسُکَ عَلَیْهِمْ حَسَرَاتٍ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِمَا یَصْنَعُونَ ﴿٨﴾
وَاللَّهُ الَّذِی أَرْسَلَ الرِّیَاحَ فَتُثِیرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَى بَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَحْیَیْنَا بِهِ الأرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا کَذَلِکَ النُّشُورُ ﴿٩﴾
مَنْ کَانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعًا إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَالَّذِینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَمَکْرُ أُولَئِکَ هُوَ یَبُورُ ﴿١٠﴾
وَاللَّهُ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَکُمْ أَزْوَاجًا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَى وَلا تَضَعُ إِلا بِعِلْمِهِ وَمَا یُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلا یُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلا فِی کِتَابٍ إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ ﴿١١﴾
وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِنْ کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ ﴿١٢﴾
یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لأجَلٍ مُسَمًّى ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِنْ قِطْمِیرٍ ﴿١٣﴾
إِنْ تَدْعُوهُمْ لا یَسْمَعُوا دُعَاءَکُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ وَلا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ ﴿١٤﴾
یَا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ ﴿١٥﴾
إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَیَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿١٦﴾
وَمَا ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِیزٍ ﴿١٧﴾
وَلا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنْذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَمَنْ تَزَکَّى فَإِنَّمَا یَتَزَکَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ ﴿١٨﴾
وَمَا یَسْتَوِی الأعْمَى وَالْبَصِیرُ ﴿١٩﴾
وَلا الظُّلُمَاتُ وَلا النُّورُ ﴿٢٠﴾
وَلا الظِّلُّ وَلا الْحَرُورُ ﴿٢١﴾
وَمَا یَسْتَوِی الأحْیَاءُ وَلا الأمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَنْ یَشَاءُ وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ ﴿٢٢﴾
إِنْ أَنْتَ إِلا نَذِیرٌ ﴿٢٣﴾
إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلا خَلا فِیهَا نَذِیرٌ ﴿٢٤﴾
وَإِنْ یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّنَاتِ وَبِالزُّبُرِ وَبِالْکِتَابِ الْمُنِیرِ ﴿٢٥﴾
ثُمَّ أَخَذْتُ الَّذِینَ کَفَرُوا فَکَیْفَ کَانَ نَکِیرِ ﴿٢٦﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ ثَمَرَاتٍ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهَا وَمِنَ الْجِبَالِ جُدَدٌ بِیضٌ وَحُمْرٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهَا وَغَرَابِیبُ سُودٌ ﴿٢٧﴾
وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالأنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ کَذَلِکَ إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ غَفُورٌ ﴿٢٨﴾
إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ ﴿٢٩﴾
لِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿٣٠﴾
وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿٣١﴾
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ ﴿٣٢﴾
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ ﴿٣٣﴾
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ ﴿٣٤﴾
الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ ﴿٣٥﴾
وَالَّذِینَ کَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لا یُقْضَى عَلَیْهِمْ فَیَمُوتُوا وَلا یُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا کَذَلِکَ نَجْزِی کُلَّ کَفُورٍ ﴿٣٦﴾
وَهُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیْرَ الَّذِی کُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکُمْ مَا یَتَذَکَّرُ فِیهِ مَنْ تَذَکَّرَ وَجَاءَکُمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ نَصِیرٍ ﴿٣٧﴾
إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَیْبِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٣٨﴾
هُوَ الَّذِی جَعَلَکُمْ خَلائِفَ فِی الأرْضِ فَمَنْ کَفَرَ فَعَلَیْهِ کُفْرُهُ وَلا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ إِلا مَقْتًا وَلا یَزِیدُ الْکَافِرِینَ کُفْرُهُمْ إِلا خَسَارًا ﴿٣٩﴾
قُلْ أَرَأَیْتُمْ شُرَکَاءَکُمُ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَرُونِی مَاذَا خَلَقُوا مِنَ الأرْضِ أَمْ لَهُمْ شِرْکٌ فِی السَّمَاوَاتِ أَمْ آتَیْنَاهُمْ کِتَابًا فَهُمْ عَلَى بَیِّنَةٍ مِنْهُ بَلْ إِنْ یَعِدُ الظَّالِمُونَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا إِلا غُرُورًا ﴿٤٠﴾
إِنَّ اللَّهَ یُمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ أَنْ تَزُولا وَلَئِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا ﴿٤١﴾
وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَیْمَانِهِمْ لَئِنْ جَاءَهُمْ نَذِیرٌ لَیَکُونُنَّ أَهْدَى مِنْ إِحْدَى الأمَمِ فَلَمَّا جَاءَهُمْ نَذِیرٌ مَا زَادَهُمْ إِلا نُفُورًا ﴿٤٢﴾
اسْتِکْبَارًا فِی الأرْضِ وَمَکْرَ السَّیِّئِ وَلا یَحِیقُ الْمَکْرُ السَّیِّئُ إِلا بِأَهْلِهِ فَهَلْ یَنْظُرُونَ إِلا سُنَّةَ الأوَّلِینَ فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِیلا وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَحْوِیلا ﴿٤٣﴾
أَوَلَمْ یَسِیرُوا فِی الأرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَکَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُعْجِزَهُ مِنْ شَیْءٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَلا فِی الأرْضِ إِنَّهُ کَانَ عَلِیمًا قَدِیرًا ﴿٤٤﴾
وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُوا مَا تَرَکَ عَلَى ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَکِنْ یُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا ﴿٤٥﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر!
ستایش مخصوص خداوندی است آفریننده آسمانها و زمین، که فرشتگان را رسولانی قرار داد دارای بالهای دوگانه و سهگانه و چهارگانه، او هر چه بخواهد در آفرینش میافزاید، و او بر هر چیزی تواناست! (1)
هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمیتواند جلو آن را بگیرد; و هر چه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست; و او عزیز و حکیم است! (2)
ای مردم! به یاد آورید نعمت خدا را بر شما; آیا آفرینندهای جز خدا هست که شما را از آسمان و زمین روزی دهد؟! هیچ معبودی جز او نیست; با این حال چگونه به سوی باطل منحرف میشوید؟! (3)
اگر تو را تکذیب کنند (غم مخور، موضوع تازهای نیست) پیامبران پیش از تو نیز تکذیب شدند; و همه کارها بسوی خدا بازمیگردد. (4)
ای مردم! وعده خداوند حق است; مبادا زندگی دنیا شما را بفریبد، و مبادا شیطان شما را فریب دهد و به (کرم) خدا مغرور سازد! (5)
البته شیطان دشمن شماست، پس او را دشمن بدانید; او فقط حزبش را به این دعوت میکند که اهل آتش سوزان (جهنم) باشند! (6)
کسانی که راه کفر پیش گرفتند، برای آنان عذابی سخت است; و کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، آمرزش و پاداش بزرگ از آن آنهاست! (7)
آیا کسی که عمل بدش برای او آراسته شده و آن را خوب و زیبا میبیند (همانند کسی است که واقع را آنچنان که هست مییابد)؟! خداوند هر کس را بخواهد گمراه می سازد و هر کس را بخواهد هدایت میکند; پس جانت به خاطر شدت تاسف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام میدهند داناست! (8)
خداوند کسی است که بادها را فرستاد تا ابرهایی را به حرکت درآورند; سپس ما این ابرها را به سوی زمین مردهای راندیم و به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده میکنیم; رستاخیز نیز همین گونه است! (9)
کسی که خواهان عزت است (باید از خدا بخواهد چرا که) تمام عزت برای خداست; سخنان پاکیزه به سوی او صعود میکند، و عمل صالح را بالا میبرد; و آنها که نقشههای بد میکشند، عذاب سختی برای آنهاست و مکر (و تلاش افسادگرانه) آنان نابود میشود (و به جایی نمیرسد) ! (10)
خداوند شما را از خاکی آفرید، سپس از نطفهای; سپس شما را بصورت زوجهایی قرار داد; هیچ جنس مادهای باردار نمیشود و وضع حمل نمیکند مگر به علم او، و هیچ کس عمر طولانی نمیکند، یا از عمرش کاسته نمیشود مگر اینکه در کتاب (علم خداوند) ثبت است; اینها همه برای خداوند آسان است. (11)
دو دریا یکسان نیستند: این یکی دریایی است که آبش گوارا و شیرین و نوشیدنش خوشگوار است، و آن یکی شور و تلخ و گلوگیر; (اما) از هر دو گوشتی تازه می خورید و وسایل زینتی استخراج کرده میپوشید; و کشتیها را در آن میبینی که آنها را میشکافند (و به سوی مقصد پیش میروند) تا از فضل خداوند بهرهگیرید، و شاید شکر (نعمتهای او را) بجا آورید! (12)
او شب را در روز داخل میکند و روز را در شب; و خورشید و ماه را مسخر (شما) کرده، هر یک تا سرآمد معینی به حرکت خود ادامه میدهد; این است خداوند، پروردگار شما; حاکمیت (در سراسر عالم) از آن اوست: و کسانی را که جز او میخوانید (و میپرستید) حتی به اندازه پوست نازک هسته خرما مالک نیستند! (13)
اگر آنها را بخوانید صدای شما را نمیشنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمیگویند; و روز قیامت، شرک (و پرستش) شما را منکر میشوند، و هیچ کس مانند (خداوند آگاه و) خبیر تو را (از حقایق) با خبر نمیسازد! (14)
ای مردم شما (همگی) نیازمند به خدائید; تنها خداوند است که بینیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است! (15)
اگر بخواهد شما را میبرد و خلق جدیدی میآورد; (16)
و این برای خداوند مشکل نیست! (17)
هیچ گنهکاری بار گناه دیگری را بر دوش نمیکشد; و اگر شخص سنگینباری دیگری را برای حمل گناه خود بخواند، چیزی از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزدیکان او باشد! تو فقط کسانی را بیممیدهی که از پروردگار خود در پنهانی میترسند و نماز را برپا میدارند; و هر کس پاکی (و تقوا) پیشه کند، نتیجه آن به خودش بازمیگردد; و بازگشت (همگان) به سوی خداست! (18)
و نابینا و بینا هرگز برابر نیستند، (19)
و نه ظلمتها و روشنایی، (20)
و نه سایه (آرامبخش) و باد داغ و سوزان! (21)
و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد میرساند، و تو نمیتوانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفتهاند برسانی! (22)
تو فقط انذارکنندهای، (اگر ایمان نیاورند نگران نباش، وظیفهات را انجام ده.) (23)
ما تو را بحق برای بشارت و انذار فرستادیم; و هر امتی در گذشته انذارکنندهای داشته است! (24)
اگر تو را تکذیب کنند (عجیب نیست); کسانی که پیش از آنان بودند (نیز پیامبران خود را) تکذیب کردند; آنها با دلایل روشن و کتابهای پند و موعظه و کتب آسمانی روشنگر (مشتمل بر معارف و احکام) به سراغ آنان آمدند (اما کوردلان ایمان نیاوردند). (25)
سپس من کافران را (بعد از اتمام حجت) گرفتم (و سخت مجازات کردم); مجازات من نسبت به آنان چگونه بود؟! (26)
آیا ندیدی خداوند از آسمان آبی فرو فرستاد که بوسیله آن میوههایی رنگارنگ (از زمین) خارج ساختیم و از کوهها نیز (به لطف پروردگار) جادههایی آفریده شده سفید و سرخ و به رنگهای مختلف و گاه به رنگ کاملا سیاه! (27)
و از انسانها و جنبندگان و چهارپایان انواعی با رنگهای مختلف، (آری) حقیقت چنین است: از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او میترسند; خداوند عزیز و غفور است! (28)
کسانی که کتاب الهی را تلاوت میکنند و نماز را برپا میدارند و از آنچه به آنان روزی دادهایم پنهان و آشکار انفاق میکنند، تجارتی (پرسود و) بیزیان و خالی از کساد را امید دارند. (29)
(آنها این اعمال صالح را انجام میدهند) تا خداوند اجر و پاداش کامل به آنها دهد و از فضلش بر آنها بیفزاید که او آمرزنده و شکرگزار است! (30)
و آنچه از کتاب به تو وحی کردیم حق است و تصدیقکننده و هماهنگ با کتب پیش از آن; خداوند نسبت به بندگانش خبیر و بیناست! (31)
سپس این کتاب (آسمانی) را به گروهی از بندگان برگزیده خود به میراث دادیم; (اما) از میان آنها عدهای بر خود ستم کردند، و عدهای میانه رو بودند،و گروهی به اذن خدا در نیکیها (از همه) پیشی گرفتند، و این، همان فضیلت بزرگ است! (32)
(پاداش آنان) باغهای جاویدان بهشت است که در آن وارد میشوند در حالی که با دستبندهایی از طلا و مروارید آراستهاند، و لباسشان در آنجا حریر است! (33)
آنها میگویند: «حمد (و ستایش) برای خداوندی است که اندوه را از ما برطرف ساخت; پروردگار ما آمرزنده و سپاسگزار است! (34)
همان کسی که با فضل خود ما را در این سرای اقامت (جاویدان) جای داد که نه در آن رنجی به ما میرسد و نه سستی و واماندگی! (35)
و کسانی که کافر شدند، آتش دوزخ برای آنهاست; هرگز فرمان مرگشان صادر نمیشود تا بمیرند، و نه چیزی از عذابش از آنان تخفیف داده میشود; این گونه هر کفرانکنندهای را کیفر میدهیم! (36)
آنها در دوزخ فریاد میزنند: «پروردگارا! ما را خارج کن تا عمل صالحی انجام دهیم غیر از آنچه انجام میدادیم!» (در پاسخ به آنان گفته میشود:) آیا شما را به اندازهای که هر کس اهل تذکر است در آن متذکر میشود عمر ندادیم، و انذارکننده (الهی) به سراغ شما نیامد؟! اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست! (37)
خداوند از غیب آسمانها و زمین آگاه است، و آنچه را در درون دلهاست میداند! (38)
اوست که شما را جانشینانی در زمین قرار داد; هر کس کافر شود، کفر او به زیان خودش خواهد بود، و کافران را کفرشان جز خشم و غضب در نزد پروردگار چیزی نمیافزاید، و (نیز) کفرشان جز زیان و خسران چیزی بر آنها اضافه نمیکند! (39)
بگو: «این معبودانی را که جز خدا میخوانید به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریدهاند، یا اینکه شرکتی در (آفرینش و مالکیت) آسمانها دارند؟! یا به آنان کتابی (آسمانی) دادهایم و دلیلی از آن برای (شرک) خود دارند؟!» نه هیچ یک از اینها نیست، ظالمان فقط وعدههای دروغین به یکدیگر میدهند! (40)
خداوند آسمانها و زمین را نگاه میدارد تا از نظام خود منحرف نشوند; و هرگاه منحرف گردند، کسی جز او نمیتواند آنها را نگاه دارد، او بردبار و غفور است! (41)
آنان با نهایت تاکید به خدا سوگند خوردند که اگر پیامبری انذارکننده به سراغشان آید، هدایت یافتهترین امتها خواهند بود; اما چون پیامبری برای آنان آمد، جز فرار و فاصلهگرفتن از (حق) چیزی بر آنها نیفزود! (42)
اینها همه بخاطر استکبار در زمین و نیرنگهای بدشان بود; اما این نیرنگها تنها دامان صاحبانش را میگیرد; آیا آنها چیزی جز سنت پیشینیان و (عذابهای دردناک آنان) را انتظار دارند؟! هرگز برای سنت خدا تبدیل نخواهی یافت، و هرگز برای سنت الهی تغییری نمییابی! (43)
آیا آنان در زمین نگشتند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آنها بودند چگونه بود؟! همانها که از اینان قویتر (و نیرومندتر) بودند; نه چیزی در آسمانها و نه چیزی در زمین از حوزه قدرت او بیرون نخواهد رفت; او دانا و تواناست! (44)
اگر خداوند مردم را به سبب کارهایی که انجام دادهاند مجازات کند، جنبندهای را بر پشت زمین باقی نخواهد گذاشت! ولی (به لطفش) آنها را تا سرآمد معینی تاخیر میاندازد (و مهلت اصلاح میدهد) اما هنگامی که اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر کس را به مقتضای عملش جزا میدهد) او نسبت به بندگانش بیناست (و از اعمال و نیات همه آگاه است)! (45)
SURA 35. Fatir, or The Originator of Creation; or
Malaika, or The Angels
1. Praise be to Allah, Who created [out of nothing] the heavens and the earth,
Who made the angels, messengers with wings,- two, or three, or four [pairs]: He
adds to Creation as He pleases: for Allah has power over all things.
2. What Allah out of his Mercy doth bestow on mankind there is none can
withhold: what He doth withhold, there is none can grant, apart from Him: and He
is the Exalted in Power, full of Wisdom.
3. O men! Call to mind the grace of Allah unto you! is there a creator, other
than Allah, to give you sustenance from heaven or earth? There is no god but He:
how then are ye deluded away from the Truth?
4. And if they reject thee, so were messengers rejected before thee: to Allah
back for decision all affairs.
5. O men! Certainly the promise of Allah is true. Let not then this present life
deceive you, nor let the Chief Deceiver deceive you about Allah.
6. Verily Satan is an enemy to you: so treat him as an enemy. He only invites
his adherents, that they may become Companions of the Blazing Fire.
7. For those who reject Allah, is a terrible Penalty: but for those who believe
and work righteous deeds, is Forgiveness, and a magnificent Reward.
8. Is he, then, to whom the evil of his conduct is made alluring, so that he
looks upon it as good, [equal to one who is rightly guided]? For Allah leaves to
stray whom He wills, and guides whom He wills. So let not thy soul go out in
[vainly] sighing after them: for Allah knows well all that they do!
9. It is Allah Who sends forth the Winds, so that they raise up the Clouds, and
We drive them to a land that is dead, and revive the earth therewith after its
death: even so [will be] the Resurrection!
10. If any do seek for glory and power,- to Allah belong all glory and power. To
Him mount up [all] Words of Purity: It is He Who exalts each Deed of
Righteousness. Those that lay Plots of Evil,- for them is a Penalty terrible;
and the plotting of such will be void [of result].
11. And Allah did create you from dust; then from a sperm-drop; then He made you
in pairs. And no female conceives, or lays down [her load], but with His
knowledge. Nor is a man long-lived granted length of days, nor is a part cut off
from his life, but is in a Decree [ordained]. All this is easy to Allah.
12. Nor are the two bodies of flowing water alike,- the one palatable, sweet,
and pleasant to drink, and the other, salt and bitter. Yet from each [kind of
water] do ye eat flesh fresh and tender, and ye extract ornaments to wear; and
thou seest the ships therein that plough the waves, that ye may seek [thus] of
the Bounty of Allah that ye may be grateful.
13. He merges Night into Day, and he merges Day into Night, and he has subjected
the sun and the moon [to his Law]: each one runs its course for a term
appointed. Such is Allah your Lord: to Him belongs all Dominion. And those whom
ye invoke besides Him have not the least power.
14. If ye invoke them, they will not listen to your call, and if they were to
listen, they cannot answer your [prayer]. On the Day of Judgment they will
reject your “Partnership”. and none, [O man!] can tell thee [the Truth] like the
One Who is acquainted with all things.
15. O ye men! It is ye that have need of Allah: but Allah is the One Free of all
wants, worthy of all praise.
16. If He so pleased, He could blot you out and bring in a New Creation.
17. Nor is that [at all] difficult for Allah.
18. Nor can a bearer of burdens bear another’s burdens if one heavily laden
should call another to [bear] his load. Not the least portion of it can be
carried [by the other]. Even though he be nearly related. Thou canst but
admonish such as fear their Lord unseen and establish regular Prayer. And
whoever purifies himself does so for the benefit of his own soul; and the
destination [of all] is to Allah.
19. The blind and the seeing are not alike;
20. Nor are the depths of Darkness and the Light;
21. Nor are the [chilly] shade and the [genial] heat of the sun:
22. Nor are alike those that are living and those that are dead. Allah can make
any that He wills to hear; but thou canst not make those to hear who are
[buried] in graves.
23. Thou art no other than a warner.
24. Verily We have sent thee in truth, as a bearer of glad tidings, and as a
warner: and there never was a people, without a warner having lived among them
[in the past].
25. And if they reject thee, so did their predecessors, to whom came their
messengers with Clear Signs, Books of dark prophecies, and the Book of
Enlightenment.
26. In the end did I punish those who rejected Faith: and how [terrible] was My
rejection [of them]!
27. Seest thou not that Allah sends down rain from the sky? With it We then
bring out produce of various colours. And in the mountains are tracts white and
red, of various shades of colour, and black intense in hue.
28. And so amongst men and crawling creatures and cattle, are they of various
colours. Those truly fear Allah, among His Servants, who have knowledge: for
Allah is Exalted in Might, Oft-Forgiving.
29. Those who rehearse the Book of Allah, establish regular Prayer, and spend
[in Charity] out of what We have provided for them, secretly and openly, hope
for a commerce that will never fail:
30. For He will pay them their meed, nay, He will give them [even] more out of
His Bounty: for He is Oft-Forgiving, Most Ready to appreciate [service].
31. That which We have revealed to thee of the Book is the Truth,- confirming
what was [revealed] before it: for Allah is assuredly- with respect to His
Servants – well acquainted and Fully Observant.
32. Then We have given the Book for inheritance to such of Our Servants as We
have chosen: but there are among them some who wrong their own souls; some who
follow a middle course; and some who are, by Allah’s leave, foremost in good
deeds; that is the highest Grace.
33. Gardens of Eternity will they enter: therein will they be adorned with
34. And they will say: “Praise be to Allah, Who has removed from us [all]
sorrow: for our Lord is indeed Oft-Forgiving Ready to appreciate [service]:
35. “Who has, out of His Bounty, settled us in a Home that will last: no toil
nor sense of weariness shall touch us therein.”
36. But those who reject [Allah] – for them will be the Fire of Hell: No term
shall be determined for them, so they should die, nor shall its Penalty be
lightened for them. Thus do We reward every ungrateful one!
37. Therein will they cry aloud [for assistance]: “Our Lord! Bring us out: we
shall work righteousness, not the [deeds] we used to do!” – “Did We not give you
long enough life so that he that would should receive admonition? and [moreover]
the warner came to you. So taste ye [the fruits of your deeds]: for the wrongdoers
there is no helper.”
38. Verily Allah knows [all] the hidden things of the heavens and the earth:
verily He has full knowledge of all that is in [men’s] hearts.
39. He it is That has made you inheritors in the earth: if, then, any do reject
[Allah], their rejection [works] against themselves: their rejection but adds to
the odium for the Unbelievers in the sight of their Lord: their rejection but
adds to [their own] undoing.
40. Say: “Have ye seen [these] ‘Partners’ of yours whom ye call upon besides
Allah? Show Me what it is they have created in the [wide] earth. Or have they a
share in the heavens? Or have We given them a Book from which they [can derive]
clear [evidence]?- Nay, the wrong-doers promise each other nothing but
delusions.
41. It is Allah Who sustains the heavens and the earth, lest they cease [to
function]: and if they should fail, there is none – not one – can sustain them
thereafter: Verily He is Most Forbearing, Oft-Forgiving.
42. They swore their strongest oaths by Allah that if a warner came to them,
they would follow his guidance better than any [other] of the Peoples: But when
a warner came to them, it has only increased their flight [from righteousness],-
43. On account of their arrogance in the land and their plotting of Evil, but
the plotting of Evil will hem in only the authors thereof. Now are they but
looking for the way the ancients were dealt with? But no change wilt thou find
in Allah’s way [of dealing]: no turning off wilt thou find in Allah’s way [of
dealing].
44. Do they not travel through the earth, and see what was the End of those
before them,- though they were superior to them in strength? Nor is Allah to be
frustrated by anything whatever in the heavens or on earth: for He is All-
Knowing. All-Powerful.
45. If Allah were to punish men according to what they deserve. He would not
leave on the back of the [earth] a single living creature: but He gives them
respite for a stated Term: when their Term expires, verily Allah has in His
sight all His Servants.