سوره ق با ترجمه فارسی و انگلیسی در این صفحه از سایت فرهنگی و هنری و مذهبی تهران لوح قرار داده شده است. سوره ق دارای 45 آیه مقدس است و سوره پنجاهم از قرآن کریم است. شما عزیزان می توانید با مراجعه به صفحه قرآن کریم سایت تهران لوح ، قاری موردنظرتان را انتخاب نمایید و زبان موردنظرتان را نیز انتخاب نمایید و آیات را ببینید و بشنوید و یا دانلود کنید.
﴿ سورة ق – سورة ٥٠ – تعداد آیات ٤٥ ﴾
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
ق وَالْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ﴿١﴾
بَلْ عَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ فَقَالَ الْکَافِرُونَ هَذَا شَیْءٌ عَجِیبٌ ﴿٢﴾
أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا ذَلِکَ رَجْعٌ بَعِیدٌ ﴿٣﴾
قَدْ عَلِمْنَا مَا تَنْقُصُ الأرْضُ مِنْهُمْ وَعِنْدَنَا کِتَابٌ حَفِیظٌ ﴿٤﴾
بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ فَهُمْ فِی أَمْرٍ مَرِیجٍ ﴿٥﴾
أَفَلَمْ یَنْظُرُوا إِلَى السَّمَاءِ فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِنْ فُرُوجٍ ﴿٦﴾
وَالأرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْبَتْنَا فِیهَا مِنْ کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ ﴿٧﴾
تَبْصِرَةً وَذِکْرَى لِکُلِّ عَبْدٍ مُنِیبٍ ﴿٨﴾
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُبَارَکًا فَأَنْبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ ﴿٩﴾
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَهَا طَلْعٌ نَضِیدٌ ﴿١٠﴾
رِزْقًا لِلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَیْتًا کَذَلِکَ الْخُرُوجُ ﴿١١﴾
کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَأَصْحَابُ الرَّسِّ وَثَمُودُ ﴿١٢﴾
وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ وَإِخْوَانُ لُوطٍ ﴿١٣﴾
وَأَصْحَابُ الأیْکَةِ وَقَوْمُ تُبَّعٍ کُلٌّ کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وَعِیدِ ﴿١٤﴾
أَفَعَیِینَا بِالْخَلْقِ الأوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ ﴿١٥﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿١٦﴾
إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿١٧﴾
مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿١٨﴾
وَجَاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿١٩﴾
وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿٢٠﴾
وَجَاءَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِیدٌ ﴿٢١﴾
لَقَدْ کُنْتَ فِی غَفْلَةٍ مِنْ هَذَا فَکَشَفْنَا عَنْکَ غِطَاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیَوْمَ حَدِیدٌ ﴿٢٢﴾
وَقَالَ قَرِینُهُ هَذَا مَا لَدَیَّ عَتِیدٌ ﴿٢٣﴾
أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ کُلَّ کَفَّارٍ عَنِیدٍ ﴿٢٤﴾
مَنَّاعٍ لِلْخَیْرِ مُعْتَدٍ مُرِیبٍ ﴿٢٥﴾
الَّذِی جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِیَاهُ فِی الْعَذَابِ الشَّدِیدِ ﴿٢٦﴾
قَالَ قَرِینُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَیْتُهُ وَلَکِنْ کَانَ فِی ضَلالٍ بَعِیدٍ ﴿٢٧﴾
قَالَ لا تَخْتَصِمُوا لَدَیَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَیْکُمْ بِالْوَعِیدِ ﴿٢٨﴾
مَا یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ وَمَا أَنَا بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ ﴿٢٩﴾
یَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلأتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِیدٍ ﴿٣٠﴾
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِینَ غَیْرَ بَعِیدٍ ﴿٣١﴾
هَذَا مَا تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفِیظٍ ﴿٣٢﴾
مَنْ خَشِیَ الرَّحْمَنَ بِالْغَیْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ﴿٣٣﴾
ادْخُلُوهَا بِسَلامٍ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ ﴿٣٤﴾
لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَلَدَیْنَا مَزِیدٌ ﴿٣٥﴾
وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُمْ بَطْشًا فَنَقَّبُوا فِی الْبِلادِ هَلْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿٣٦﴾
إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لِمَنْ کَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ ﴿٣٧﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَمَا مَسَّنَا مِنْ لُغُوبٍ ﴿٣٨﴾
فَاصْبِرْ عَلَى مَا یَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ الْغُرُوبِ ﴿٣٩﴾
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَأَدْبَارَ السُّجُودِ ﴿٤٠﴾
وَاسْتَمِعْ یَوْمَ یُنَادِ الْمُنَادِ مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ ﴿٤١﴾
یَوْمَ یَسْمَعُونَ الصَّیْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِکَ یَوْمُ الْخُرُوجِ ﴿٤٢﴾
إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی وَنُمِیتُ وَإِلَیْنَا الْمَصِیرُ ﴿٤٣﴾
یَوْمَ تَشَقَّقُ الأرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِکَ حَشْرٌ عَلَیْنَا یَسِیرٌ ﴿٤٤﴾
نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا یَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَکِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ یَخَافُ وَعِیدِ ﴿٤٥﴾
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
ق، سوگند به قرآن مجید (که قیامت و رستاخیز حق است)! (1)
آنها تعجب کردند که پیامبری انذارگر از میان خودشان آمده; و کافران گفتند: «این چیز عجیبی است! (2)
آیا هنگامی که مردیم و خاک شدیم (دوباره به زندگی بازمیگردیم)؟! این بازگشتی بعید است!; سذللّه (3)
ولی ما میدانیم آنچه را زمین از بدن آنها میکاهد; و نزد ما کتابی است که همه چیز در آن محفوظ است! (4)
آنها حق را هنگامی که به سراغشان آمد تکذیب کردند; از این رو پیوسته در کار پراکنده خود متحیرند! (5)
آیا آنان به آسمان بالای سرشان نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کردهایم، و چگونه آن را (بوسیله ستارگان) زینت بخشیدهایم و هیچ شکاف و شکستی در آن نیست؟! (6)
و زمین را گسترش دادیم و در آن کوههائی عظیم و استوار افکندیم و از هر نوع گیاه بهجتانگیز در آن رویاندیم، (7)
تا وسیله بینایی و یادآوری برای هر بنده توبه کاری باشد! (8)
و از آسمان، آبی پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانههایی را که درو میکند رویاندیم، (9)
و نخلهای بلندقامت که میوههای متراکم دارند; (10)
همه اینها برای روزیبخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم; (آری) زندهشدن مردگان نیز همین گونه است! (11)
پیش از آنان قوم نوح و «اصحاب الرس» ( قومی که در یمامه زندگی میکردند و پیامبری به نام حنظله داشتند) و قوم ثمود (پیامبرانشان را) تکذیب کردند، (12)
و همچنین قوم عاد و فرعون و قوم لوط، (13)
و «اصحاب الایکه» ( قوم شعیب) و قوم تبع (که در سرزمین یمن زندگی میکردند)، هر یک از آنها فرستادگان الهی را تکذیب کردند و وعده عذاب درباره آنان تحقق یافت! (14)
آیا ما از آفرینش نخستین عاجز ماندیم (که قادر بر آفرینش رستاخیز نباشیم)؟! ولی آنها (با این همه دلایل روشن) باز در آفرینش جدید تردید دارند! (15)
ما انسان را آفریدیم و وسوسههای نفس او را میدانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم! (16)
(به خاطر بیاورید) هنگامی را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال او را دریافت میدارند; (17)
انسان هیچ سخنی را بر زبان نمیآورد مگر اینکه همان دم، فرشتهای مراقب و آماده برای انجام ماموریت (و ضبط آن) است! (18)
و سرانجام، سکرات (و بیخودی در آستانه) مرگ بحق فرامیرسد (و به انسان گفته میشود:) این همان چیزی است که تو از آن میگریختی! (19)
و در «صور» دمیده میشود; آن روز، روز تحقق وعده وحشتناک است! (20)
هر انسانی وارد محشر میگردد در حالی که همراه او حرکت دهنده و گواهی است! (21)
(به او خطاب میشود:) تو از این صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودی و ما پرده را از چشم تو کنار زدیم، و امروز چشمت کاملا تیزبین است! (22)
فرشته همنشین او میگوید: «این نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است!» (23)
(خداوند فرمان میدهد:) هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنید! (24)
آن کسی که به شدت مانع خیر و متجاوز و در شک و تردید است (حتی دیگران را به تردید می افکند); (25)
همان کسی که معبود دیگری با خدا قرار داده، (آری) او را در عذاب شدید بیفکنید! (26)
و همنشینش (از شیاطین) میگوید: «پروردگارا! من او را به طغیان وانداشتم، لکن او خود در گمراهی دور و درازی بود!» (27)
(خداوند) میگوید: «نزد من جدال و مخاصمه نکنید; من پیشتر به شما هشدار دادهام (و اتمام حجت کردهام)! (28)
سخن من تغییر ناپذیر است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!» (29)
(به خاطر بیاورید) روزی را که به جهنم میگوییم: «آیا پر شدهای؟» و او میگوید: «آیا افزون بر این هم هست؟!» (30)
(در آن روز) بهشت را به پرهیزگاران نزدیک میکنند، و فاصلهای از آنان ندارد! (31)
این چیزی است که به شما وعده داده میشود، و برای کسانی است که بسوی خدا بازمیگردند و پیمانها و احکام او را حفظ میکنند، (32)
آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود! (33)
(به آنان گفته میشود:) بسلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است! (34)
هر چه بخواهند در آنجا برای آنها هست، و نزد ما نعمتهای بیشتری است (که به فکر هیچ کس نمیرسد)! (35)
چه بسیار اقوامی را که پیش از آنها هلاک کردیم، اقوامی که از آنان قویتر بودند و شهرها (و کشورها) را گشودند; آیا راه فراری (از عذاب الهی) وجود دارد! (36)
در این تذکری است برای آن کس که عقل دارد، یا گوش دل فرادهد در حالی که حاضر باشد! (37)
ما آسمانها و زمین و آنچه را در میان آنهاست در شش روز ( شش دوران) آفریدیم، و هیچ گونه رنج و سختی به ما نرسید! (با این حال چگونه زندهکردن مردگان برای ما مشکل است؟!) (38)
در برابر آنچه آنها میگویند شکیبا باش، و پیش از طلوع آفتاب و پیش از غروب تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور، (39)
و در بخشی از شب او را تسبیح کن، و بعد از سجدهها! (40)
و گوش فرا ده و منتظر روزی باش که منادی از مکانی نزدیک ندا میدهد، (41)
روزی که همگان صیحه رستاخیز را بحق میشنوند; آن روز، روز خروج (از قبرها) است! (42)
ماییم که زنده میکنیم و میمیرانیم، و بازگشت تنها بسوی ماست! (43)
روزی که زمین به سرعت از روی آنها شکافته میشود و (از قبرها) خارج میگردند; و این جمع کردن برای ما آسان است! (44)
ما به آنچه آنها میگویند آگاهتریم، و تو مامور به اجبار آنها (به ایمان) نیستی; پس بوسیله قرآن، کسانی را که از عذاب من میترسند متذکر ساز (وظیفه تو همین است)! (45)
SURA 50. Qaf
1. Qaf: By the Glorious Qur’an [Thou art Allah’s Messenger].
2. But they wonder that there has come to them a Warner from among themselves.
So the Unbelievers say: “This is a wonderful thing!
3. “What! When we die and become dust, [shall we live again?] That is a [sort
of] return far [from our understanding].”
4. We already know how much of them the earth takes away: With Us is a record
guarding [the full account].
5. But they deny the Truth when it comes to them: so they are in a confused
state.
6. Do they not look at the sky above them?- How We have made it and adorned it,
and there are no flaws in it?
7. And the earth- We have spread it out, and set thereon mountains standing
firm, and produced therein every kind of beautiful growth [in pairs]-
8. To be observed and commemorated by every devotee turning [to Allah].
9. And We send down from the sky rain charted with blessing, and We produce
therewith gardens and Grain for harvests;
10. And tall [and stately] palm-trees, with shoots of fruit-stalks, piled one
over another;-
11. As sustenance for [Allah’s] Servants;- and We give [new] life therewith to
land that is dead: Thus will be the Resurrection.
12. Before them was denied [the Hereafter] by the People of Noah, the Companions
of the Rass, the Thamud,
13. The ‘Ad, Pharaoh, the brethren of Lut,
14. The Companions of the Wood, and the People of Tubba’; each one [of them]
rejected the messengers, and My warning was duly fulfilled [in them].
15. Were We then weary with the first Creation, that they should be in confused
doubt about a new Creation?
16. It was We Who created man, and We know what dark suggestions his soul makes
to him: for We are nearer to him than [his] jugular vein.
17. Behold, two [guardian angels] appointed to learn [his doings] learn [and
noted them], one sitting on the right and one on the left.
18. Not a word does he utter but there is a sentinel by him, ready [to note it].
19. And the stupor of death will bring Truth [before his eyes]: “This was the
thing which thou wast trying to escape!”
20. And the Trumpet shall be blown: that will be the Day whereof Warning [had
been given].
21. And there will come forth every soul: with each will be an [angel] to drive,
and an [angel] to bear witness.
22. [It will be said:] “Thou wast heedless of this; now have We removed thy
veil, and sharp is thy sight this Day!”
23. And his Companion will say: “Here is [his Record] ready with me!”
24. [The sentence will be:] “Throw, throw into Hell every contumacious Rejecter
[of Allah]!-
25. “Who forbade what was good, transgressed all bounds, cast doubts and
suspicions;
26. “Who set up another god beside Allah: Throw him into a severe penalty.”
27. His Companion will say: “Our Lord! I did not make him transgress, but he was
[himself] far astray.”
28. He will say: “Dispute not with each other in My Presence: I had already in
advance sent you Warning.
29. “The Word changes not before Me, and I do not the least injustice to My
Servants.”
30. One Day We will ask Hell, “Art thou filled to the full?” It will say, “Are
there any more [to come]?”
31. And the Garden will be brought nigh to the Righteous,- no more a thing
distant.
32. [A voice will say:] “This is what was promised for you,- for every one who
turned [to Allah] in sincere repentance, who kept [His Law],
33. “Who feared [Allah] Most Gracious Unseen, and brought a heart turned in
devotion [to Him]:
34. “Enter ye therein in Peace and Security; this is a Day of Eternal Life!”
35. There will be for them therein all that they wish,- and more besides in Our
Presence.
36. But how many generations before them did We destroy [for their sins],-
stronger in power than they? Then did they wander through the land: was there
any place of escape [for them]?
37. Verily in this is a Message for any that has a heart and understanding or
who gives ear and earnestly witnesses [the truth].
38. We created the heavens and the earth and all between them in Six Days, nor
did any sense of weariness touch Us.
39. Bear, then, with patience, all that they say, and celebrate the praises of
thy Lord, before the rising of the sun and before [its] setting.
40. And during part of the night, [also,] celebrate His praises, and [so
likewise] after the postures of adoration.
41. And listen for the Day when the Caller will call out from a place quiet
near,-
42. The Day when they will hear a [mighty] Blast in [very] truth: that will be
the Day of Resurrection.
43. Verily it is We Who give Life and Death; and to Us is the Final Goal-
44. The Day when the Earth will be rent asunder, from [men] hurrying out: that
will be a gathering together,- quite easy for Us.
265
45. We know best what they say; and thou art not one to overawe them by force.
So admonish with the Qur’an such as fear My Warning!