سوره زمر با ترجمه فارسی و انگلیسی

سوره زمر با ترجمه فارسی و انگلیسی در سایت تهران لوح قرار داده شده است. برای مشاهده کامل قرآن کریم با ترجمه و قاری موردنظرتان به صفحه قران کریم سایت مراجعه کنید.

سوره زمر – SURA 39. Zumar, or the Crowds سورة الزمر

﴿ سورة الزمر – سورة ٣٩ –   تعداد آیات ٧٥ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

تَنْزِیلُ الْکِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ ﴿١﴾ 

إِنَّا أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّینَ ﴿٢﴾

 أَلا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ ﴿٣﴾

لَوْ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ یَتَّخِذَ وَلَدًا لاصْطَفَى مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿٤﴾

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ بِالْحَقِّ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَى النَّهَارِ وَیُکَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لأجَلٍ مُسَمًّى أَلا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ ﴿٥﴾

خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الأنْعَامِ ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ یَخْلُقُکُمْ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ خَلْقًا مِنْ بَعْدِ خَلْقٍ فِی ظُلُمَاتٍ ثَلاثٍ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ ﴿٦﴾ 

إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنْکُمْ وَلا یَرْضَى لِعِبَادِهِ الْکُفْرَ وَإِنْ تَشْکُرُوا یَرْضَهُ لَکُمْ وَلا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ مَرْجِعُکُمْ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٧﴾

 وَإِذَا مَسَّ الإنْسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِیبًا إِلَیْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِنْهُ نَسِیَ مَا کَانَ یَدْعُو إِلَیْهِ مِنْ قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَنْدَادًا لِیُضِلَّ عَنْ سَبِیلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِکُفْرِکَ قَلِیلا إِنَّکَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ﴿٨﴾ 

أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّیْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا یَحْذَرُ الآخِرَةَ وَیَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُولُو الألْبَابِ ﴿٩﴾ 

قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا یُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسَابٍ ﴿١٠﴾ 

قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ مُخْلِصًا لَهُ الدِّینَ ﴿١١﴾

 وَأُمِرْتُ لأنْ أَکُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِینَ ﴿١٢﴾

 قُلْ إِنِّی أَخَافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ ﴿١٣﴾

 قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَهُ دِینِی ﴿١٤﴾

 فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَأَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلا ذَلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ ﴿١٥﴾

 لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ النَّارِ وَمِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِکَ یُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ یَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ﴿١٦﴾

 وَالَّذِینَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِی ﴿١٧﴾ 

الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِکَ هُمْ أُولُو الألْبَابِ ﴿١٨﴾ 

أَفَمَنْ حَقَّ عَلَیْهِ کَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنْتَ تُنْقِذُ مَنْ فِی النَّارِ ﴿١٩﴾

 لَکِنِ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِهَا غُرَفٌ مَبْنِیَّةٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الأنْهَارُ وَعْدَ اللَّهِ لا یُخْلِفُ اللَّهُ الْمِیعَادَ ﴿٢٠﴾ 

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَکَهُ یَنَابِیعَ فِی الأرْضِ ثُمَّ یُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ یَجْعَلُهُ حُطَامًا إِنَّ فِی ذَلِکَ لَذِکْرَى لأولِی الألْبَابِ ﴿٢١﴾

 أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلإسْلامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَیْلٌ لِلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِکْرِ اللَّهِ أُولَئِکَ فِی ضَلالٍ مُبِینٍ ﴿٢٢﴾ 

اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُتَشَابِهًا مَثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ ذَلِکَ هُدَى اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاءُ وَمَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٢٣﴾

 أَفَمَنْ یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَقِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا کُنْتُمْ تَکْسِبُونَ ﴿٢٤﴾

 کَذَّبَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لا یَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾ 

فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَلَعَذَابُ الآخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾ 

وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَذَا الْقُرْآنِ مِنْ کُلِّ مَثَلٍ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ ﴿٢٧﴾ 

قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾ 

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا رَجُلا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَرَجُلا سَلَمًا لِرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾

 إِنَّکَ مَیِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَیِّتُونَ ﴿٣٠﴾ 

ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِنْدَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾

الجزء ٢٤

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَکَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْکَافِرِینَ ﴿٣٢﴾

 وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿٣٣﴾ 

لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذَلِکَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِینَ ﴿٣٤﴾

 لِیُکَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِی عَمِلُوا وَیَجْزِیَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِی کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿٣٥﴾ 

أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِنْ دُونِهِ وَمَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٦﴾

 وَمَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُضِلٍّ أَلَیْسَ اللَّهُ بِعَزِیزٍ ذِی انْتِقَامٍ ﴿٣٧﴾ 

وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِیَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ کَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِی بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِکَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ ﴿٣٨﴾ 

قُلْ یَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَى مَکَانَتِکُمْ إِنِّی عَامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾ 

مَنْ یَأْتِیهِ عَذَابٌ یُخْزِیهِ وَیَحِلُّ عَلَیْهِ عَذَابٌ مُقِیمٌ ﴿٤٠﴾

إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا وَمَا أَنْتَ عَلَیْهِمْ بِوَکِیلٍ ﴿٤١﴾ 

اللَّهُ یَتَوَفَّى الأنْفُسَ حِینَ مَوْتِهَا وَالَّتِی لَمْ تَمُتْ فِی مَنَامِهَا فَیُمْسِکُ الَّتِی قَضَى عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الأخْرَى إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ ﴿٤٢﴾ 

أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ شُفَعَاءَ قُلْ أَوَلَوْ کَانُوا لا یَمْلِکُونَ شَیْئًا وَلا یَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾ 

قُلْ لِلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِیعًا لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾ 

وَإِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَإِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾ 

قُلِ اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ عَالِمَ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنْتَ تَحْکُمُ بَیْنَ عِبَادِکَ فِی مَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾ 

وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا مَا فِی الأرْضِ جَمِیعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لافْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَبَدَا لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مَا لَمْ یَکُونُوا یَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾

 وَبَدَا لَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا کَسَبُوا وَحَاقَ بِهِمْ مَا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾

 فَإِذَا مَسَّ الإنْسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِیَ فِتْنَةٌ وَلَکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾ 

قَدْ قَالَهَا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ ﴿٥٠﴾

 فَأَصَابَهُمْ سَیِّئَاتُ مَا کَسَبُوا وَالَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْ هَؤُلاءِ سَیُصِیبُهُمْ سَیِّئَاتُ مَا کَسَبُوا وَمَا هُمْ بِمُعْجِزِینَ ﴿٥١﴾ 

أَوَلَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾

 قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ ﴿٥٣﴾

 وَأَنِیبُوا إِلَى رَبِّکُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ ﴿٥٤﴾ 

وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَکُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ 

أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ وَإِنْ کُنْتُ لَمِنَ السَّاخِرِینَ ﴿٥٦﴾ 

أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِی لَکُنْتُ مِنَ الْمُتَّقِینَ ﴿٥٧﴾

 أَوْ تَقُولَ حِینَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِی کَرَّةً فَأَکُونَ مِنَ الْمُحْسِنِینَ ﴿٥٨﴾

 بَلَى قَدْ جَاءَتْکَ آیَاتِی فَکَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَکْبَرْتَ وَکُنْتَ مِنَ الْکَافِرِینَ ﴿٥٩﴾

 وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ تَرَى الَّذِینَ کَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ أَلَیْسَ فِی جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْمُتَکَبِّرِینَ ﴿٦٠﴾

 وَیُنَجِّی اللَّهُ الَّذِینَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لا یَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلا هُمْ یَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾

 اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ وَکِیلٌ ﴿٦٢﴾ 

لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ أُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾

 قُلْ أَفَغَیْرَ اللَّهِ تَأْمُرُونِّی أَعْبُدُ أَیُّهَا الْجَاهِلُونَ ﴿٦٤﴾

 وَلَقَدْ أُوحِیَ إِلَیْکَ وَإِلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَلَتَکُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِینَ ﴿٦٥﴾ 

بَلِ اللَّهَ فَاعْبُدْ وَکُنْ مِنَ الشَّاکِرِینَ ﴿٦٦﴾

 وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالأرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّماوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٦٧﴾

 وَنُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِی الأرْضِ إِلا مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِیهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِیَامٌ یَنْظُرُونَ ﴿٦٨﴾

 وَأَشْرَقَتِ الأرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْکِتَابُ وَجِیءَ بِالنَّبِیِّینَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لا یُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾

 وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا یَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾

 وَسِیقَ الَّذِینَ کَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَتْلُونَ عَلَیْکُمْ آیَاتِ رَبِّکُمْ وَیُنْذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَذَا قَالُوا بَلَى وَلَکِنْ حَقَّتْ کَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْکَافِرِینَ ﴿٧١﴾ 

قِیلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَکَبِّرِینَ ﴿٧٢﴾

 وَسِیقَ الَّذِینَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا حَتَّى إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِینَ ﴿٧٣﴾

 وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الأرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿٧٤﴾ 

وَتَرَى الْمَلائِکَةَ حَافِّینَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَقُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَقِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٧٥﴾

---

 ترجمه فارسی سورة الزمر

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

این کتابی است که از سوی خداوند عزیز و حکیم نازل شده است. (1)

ما این کتاب را بحق بر تو نازل کردیم; پس خدا را پرستش کن و دین خود را برای او خالص گردان! (2)

آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و آنها که غیر خدا را اولیای خود قرار دادند و دلیلشان این بود که: «اینها را نمی‏پرستیم مگر بخاطر اینکه ما را به خداوند نزدیک کنند»، خداوند روز قیامت میان آنان در آنچه اختلاف داشتند داوری می‏کند; خداوند آن کس را که دروغگو و کفران‏کننده است هرگز هدایت نمی‏کند! (3)

اگر (بفرض محال) خدا می‏خواست فرزندی انتخاب کند، از میان مخلوقاتش آنچه را می‏خواست برمیگزید; منزه است (از اینکه فرزندی داشته باشد)! او خداوند یکتای پیروز است! (4)

آسمانها و زمین را بحق آفرید; شب را بر روز می‏پیچد و روز را بر شب; و خورشید و ماه را مسخر فرمان خویش قرار داد; هر کدام تا سرآمد معینی به حرکت خود ادامه می‏دهند; آگاه باشید که او قادر و آمرزنده است! (5)

او شما را از یک نفس آفرید، و همسرش را از (باقیمانده گل) او خلق کرد; و برای شما هشت زوج از چهارپایان ایجاد کرد; او شما را در شکم مادرانتان آفرینشی بعد از آفرینش دیگر، در میان تاریکیهای سه گانه، می‏بخشد! این است خداوند، پروردگار شما که حکومت (عالم هستی) از آن اوست; هیچ معبودی جز او نیست; پس چگونه از راه حق منحرف می‏شوید؟! (6)

اگر کفران کنید، خداوند از شما بی‏نیاز است و هرگز کفران را برای بندگانش نمی پسندد; و اگر شکر او را بجا آورید آن را برای شما می‏پسندد! و هیچ گنهکاری گناه دیگری را بر دوش نمی‏کشد! سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است، و شما را از آنچه انجام می‏دادید آگاه می‏سازد; چرا که او به آنچه در سینه‏هاست آگاه است! (7)

هنگامی که انسان را زیانی رسد، پروردگار خود را می‏خواند و بسوی او باز می گردد; اما هنگامی که نعمتی از خود به او عطا کند، آنچه را به خاطر آن قبلا خدا را می خواند از یاد می‏برد و برای خداوند همتایانی قرارمی‏دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد; بگو: «چند روزی از کفرت بهره‏گیر که از دوزخیانی!» (8)

(آیا چنین کسی با ارزش است) یا کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قیام، از عذاب آخرت می‏ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو: «آیا کسانی که می‏دانند با کسانی که نمی‏دانند یکسانند؟! تنها خردمندان متذکر می‏شوند!» (9)

بگو: «ای بندگان من که ایمان آورده‏اید! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهیزید! برای کسانی که در این دنیا نیکی کرده‏اند پاداش نیکی است! و زمین خدا وسیع است، (اگر تحت فشار سران کفر بودید مهاجرت کنید) که صابران اجر و پاداش خود را بی‏حساب دریافت می‏دارند! (10)

بگو: «من مامورم که خدا را پرستش کنم در حالی که دینم را برای او خالص کرده باشم، (11)

و مامورم که نخستین مسلمان باشم! (12)

بگو: «من اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روز بزرگ (قیامت) می‏ترسم!» (13)

بگو: «من تنها خدا را می‏پرستم در حالی که دینم را برای او خالص می‏کنم. (14)

شما هر چه را جز او می‏خواهید بپرستید!» بگو: «زیانکاران واقعی آنانند که سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت از دست داده‏اند! آگاه باشید زیان آشکار همین است! س‏ذللّه (15)

برای آنان از بالای سرشان سایبانهایی از آتش، و در زیر پایشان نیز سایبانهایی از آتش است; این چیزی است که خداوند با آن بندگانش را می‏ترساند! ای بندگان من! از نافرمانی من بپرهیزید! (16)

و کسانی که از عبادت طاغوت پرهیز کردند وبه سوی خداوند بازگشتند، بشارت از آن آنهاست; پس بندگان مرا بشارت ده! (17)

همان کسانی که سخنان را می‏شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می‏کنند; آنان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند. (18)

آیا تو می‏توانی کسی را که فرمان عذاب درباره او قطعی شده رهایی بخشی؟! آیا تو میتوانی کسی را که در درون آتش است برگیری و نجات دهی؟! (19)

ولی آنها که تقوای الهی پیشه کردند، غرفه‏هایی در بهشت دارند که بر فراز آنها غرفه‏های دیگری بنا شده و از زیر آنها نهرها جاری است این وعده الهی است، و خداوند در وعده خود تخلف نمی‏کند! (20)

آیا ندیدی که خداوند از آسمان آبی فرستاد و آن را بصورت چشمه‏هایی در زمین وارد نمود، سپس با آن زراعتی را خارج می‏سازد که رنگهای مختلف دارد; بعد آن گیاه خشک می‏شود، بگونه‏ای که آن را زرد و بی‏روح می‏بینی; سپس آن را در هم می‏شکند و خرد می‏کند; در این مثال تذکری است برای خردمندان (از ناپایداری دنیا)! (21)

آیا کسی که خدا سینه‏اش را برای اسلام گشاده است و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!) وای بر آنان که قلبهایی سخت در برابر ذکر خدا دارند! آنها در گمراهی آشکاری هستند! (22)

خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابی که آیاتش (در لطف و زیبایی و عمق و محتوا) همانند یکدیگر است; آیاتی مکرر دارد (با تکراری شوق‏انگیز) که از شنیدن آیاتش لرزه بر اندام کسانی که از پروردگارشان می‏ترسند می‏افتد; سپس برون و درونشان نرم و متوجه ذکر خدا می‏شود; این هدایت الهی است که هر کس را بخواهد با آن راهنمایی می‏کند; و هر کس را خداوند گمراه سازد، راهنمایی برای او نخواهد بود! (23)

آیا کسی که با صورت خود عذاب دردناک (الهی) را در روز قیامت دور می‏سازد (همانند کسی است که هرگز آتش دوزخ به او نمی‏رسد)؟! و به ظالمان گفته می شود: «بچشید آنچه را به دست می‏آوردید (و انجام می‏دادید)!» (24)

کسانی که قبل از آنها بودند نیز (آیات ما را) تکذیب نمودند، و عذاب (الهی) از جایی که فکر نمی‏کردند به سراغشان آمد! (25)

پس خداوند خواری را در زندگی این دنیا به آنها چشانید، و عذاب آخرت شدیدتر است اگر می‏دانستند. (26)

ما برای مردم در این قرآن از هر نوع مثلی زدیم، شاید متذکر شوند. (27)

قرآنی است فصیح و خالی از هر گونه کجی و نادرستی، شاید آنان پرهیزگاری پیشه کنند! (28)

خداوند مثالی زده است: مردی را که مملوک شریکانی است که درباره او پیوسته با هم به مشاجره مشغولند، و مردی که تنها تسلیم یک نفر است; آیا این دو یکسانند؟! حمد، مخصوص خداست، ولی بیشتر آنان نمی‏دانند. (29)

تو می‏میری و آنها نیز خواهند مرد! (30)

سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان مخاصمه می‏کنید. (31)

پس چه کسی ستمکارتر است از آن کسی که بر خدا دروغ ببندد و سخن راست را هنگامی که به سراغ او آمده تکذیب کند؟! آیا در جهنم جایگاهی برای کافران نیست؟! (32)

اما کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند! (33)

آنچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنان موجود است; و این است جزای نیکوکاران! (34)

تا خداوند بدترین اعمالی را که انجام داده‏اند (در سایه ایمان و صداقت آنها) بیامرزد، و آنها را به بهترین اعمالی که انجام می‏دادند پاداش دهد! (35)

آیا خداوند برای (نجات و دفاع از) بنده‏اش کافی نیست؟! اما آنها تو را از غیر او می‏ترسانند. و هر کس را خداوند گمراه کند، هیچ هدایت‏کننده‏ای ندارد! (36)

و هر کس را خدا هدایت کند، هیچ گمراه‏کننده‏ای نخواهد داشت آیا خداوند توانا و دارای مجازات نیست؟! (37)

و اگر از آنها بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده؟» حتما می‏گویند:«خدا!» بگو: «آیا هیچ درباره معبودانی که غیر از خدا می‏خوانید اندیشه می‏کنید که اگر خدا زیانی برای من بخواهد، آیا آنها می‏توانند گزند او را برطرف سازند؟! و یا اگر رحمتی برای من بخواهد، آیا آنها می‏توانند جلو رحمت او را بگیرند؟!» بگو: «خدا مرا کافی است; و همه متوکلان تنها بر او توکل می‏کنند!» (38)

بگو: «ای قوم من! شما هر چه در توان دارید انجام دهید، من نیز به وظیفه خود عمل می‏کنم; اما بزودی خواهید دانست… (39)

چه کسی عذاب خوارکننده‏ای (در دنیا) به سراغش می‏آید، و (سپس) عذابی جاویدان (در آخرت) بر او وارد می‏گردد!» (40)

ما این کتاب (آسمانی) را برای مردم بحق بر تو نازل کردیم; هر کس هدایت را پذیرد به نفع خود اوست; و هر کس گمراهی را برگزیند، تنها به زیان خود گمراه می‏گردد; و تو مامور اجبار آنها به هدایت نیستی. (41)

خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می‏کند، و ارواحی را که نمرده‏اند نیز به هنگام خواب می‏گیرد; سپس ارواح کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می‏دارد و ارواح دیگری را (که باید زنده بمانند) بازمی‏گرداند تا سرآمدی معین;در این امر نشانه‏های روشنی است برای کسانی که اندیشه می‏کنند! (42)

آیا آنان غیر از خدا شفیعانی گرفته‏اند؟! به آنان بگو: «آیا (از آنها شفاعت می‏طلبید) هر چند مالک چیزی نباشند و درک و شعوری برای آنها نباشد؟!» (43)

بگو: «تمام شفاعت از آن خداست، (زیرا) حاکمیت آسمانها و زمین از آن اوست و سپس همه شما را به سوی او بازمی‏گردانند!» (44)

هنگامی که خداوند به یگانگی یاد می‏شود، دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند مشمئز (و متنفر) می‏گردد; اما هنگامی که از معبودهای دیگر یاد می‏شود، آنان خوشحال می‏شوند. (45)

بگو: «خداوندا! ای آفریننده آسمانها و زمین، و آگاه از اسرار نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف داشتند داوری خواهی کرد!» (46)

اگر ستمکاران تمام آنچه را روی زمین است مالک باشند و همانند آن بر آن افزوده شود، حاضرند همه را فدا کنند تا از عذاب شدید روز قیامت رهایی یابند;و از سوی خدا برای آنها اموری ظاهر می‏شود که هرگز گمان نمی‏کردند! (47)

در آن روز اعمال بدی را که انجام داده‏اند برای آنها آشکار می‏شود، و آنچه را استهزا می‏کردند بر آنها واقع می‏گردد. (48)

هنگامی که انسان را زیانی رسد، ما را (برای حل مشکلش) می‏خواند; سپس هنگامی که از جانب خود به او نعمتی دهیم، می‏گوید: «این نعمت را بخاطر کاردانی خودم به من داده‏اند»; ولی این وسیله آزمایش (آنها) است، اما بیشترشان نمی‏دانند. (49)

این سخن را کسانی که قبل از آنها بودند نیز گفتند، ولی آنچه را به دست می‏آوردند برای آنها سودی نداشت! (50)

سپس بدیهای اعمالشان به آنها رسید; و ظالمان این گروه ( اهل مکه) نیز بزودی گرفتار بدیهای اعمالی که انجام داده‏اند خواهند شد، و هرگز نمی‏توانند از چنگال عذاب الهی بگریزند. (51)

آیا آنها ندانستند که خداوند روزی را برای هر کس بخواهد گسترده یا تنگ می‏سازد؟! در این، آیات و نشانه‏هایی است برای گروهی که ایمان می‏آورند. (52)

بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده‏اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می‏آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است. (53)

و به درگاه پروردگارتان بازگردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید!(54)

و از بهترین دستورهائی که از سوی پروردگارتان بر شما نازل شده پیروی کنید پیش از آنکه عذاب (الهی) ناگهان به سراغ شما آید در حالی که از آن خبر ندارید!» (55)

(این دستورها برای آن است که) مبادا کسی روز قیامت بگوید: «افسوس بر من از کوتاهیهایی که در اطاعت فرمان خدا کردم و از مسخره‏کنندگان (آیات او) بودم!» (56)

یا بگوید: «اگر خداوند مرا هدایت می‏کرد، از پرهیزگاران بودم!» (57)

یا هنگامی که عذاب را می‏بیند بگوید: «ای کاش بار دیگر (به دنیا) بازمی‏گشتم و از نیکوکاران بودم!» (58)

آری، آیات من به سراغ تو آمد، اما آن را تکذیب کردی و تکبر نمودی و از کافران بودی! (59)

و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بستند می‏بینی که صورتهایشان سیاه است; آیا در جهنم جایگاهی برای متکبران نیست؟! (60)

و خداوند کسانی را که تقوا پیشه کردند با رستگاری رهایی می‏بخشد; هیچ بدی به آنان نمی‏رسد و هرگز غمگین نخواهند شد. (61)

خداوند آفریدگار همه چیز است و حافظ و ناظر بر همه اشیا است. (62)

کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست; و کسانی که به آیات خداوند کافر شدند زیانکارانند. (63)

بگو: «آیا به من دستور می‏دهید که غیر خدا را بپرستم ای جاهلان؟!» (64)

به تو و همه پیامبران پیشین وحی شده که اگر مشرک شوی، تمام اعمالت تباه می‏شود و از زیانکاران خواهی بود! (65)

بلکه تنها خداوند را عبادت کن و از شکرگزاران باش! (66)

آنها خدا را آن گونه که شایسته است نشناختند، در حالی که تمام زمین در روز قیامت در قبضه اوست و آسمانها پیچیده در دست او; خداوند منزه و بلندمقام است از شریکیهایی که برای او می‏پندارند (67)

و در «صور» دمیده می‏شود، پس همه کسانی که در آسمانها و زمینند می‏میرند، مگر کسانی که خدا بخواهد; سپس بار دیگر در «صور» دمیده می‏شود، ناگهان همگی به پا می‏خیزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند. (68)

و زمین (در آن روز) به نور پروردگارش روشن می‏شود، و نامه‏های اعمال را پیش می‏نهند و پیامبران و گواهان را حاضر می‏سازند، و میان آنها بحق داوری می‏شود و به آنان ستم نخواهد شد! (69)

و به هر کس آنچه انجام داده است بی‏کم و کاست داده می‏شود; و او نسبت به آنچه انجام می‏دادند از همه آگاهتر است. (70)

و کسانی که کافر شدند گروه گروه به سوی جهنم رانده می‏شوند; وقتی به دوزخ می‏رسند، درهای آن گشوده می‏شود و نگهبانان دوزخ به آنها می‏گویند: «آیا رسولانی از میان شما به سویتان نیامدند که آیات پروردگارتان را برای شما بخوانند و از ملاقات این روز شما را بر حذر دارند؟!» می‏گویند: «آری، (پیامبران آمدند و آیات الهی را بر ما خواندند، و ما مخالفت کردیم!) ولی فرمان عذاب الهی بر کافران مسلم شده است. (71)

به آنان گفته می‏شود: «از درهای جهنم وارد شوید، جاودانه در آن بمانید; چه بد جایگاهی است جایگاه متکبران!» (72)

و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‏شوند; هنگامی که به آن می‏رسند درهای بهشت گشوده می‏شود و نگهبانان به آنان می‏گویند:«سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!» (73)

آنها می‏گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین (بهشت) را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم; چه نیکوست پاداش عمل کنندگان!» (74)

(در آن روز) فرشتگان را می‏بینی که بر گرد عرش خدا حلقه زده‏اند و با ستایش پروردگارشان تسبیح می‏گویند; و در میان بندگان بحق داوری می‏شود; و (سرانجام) گفته خواهد شد: «حمد مخصوص خدا پروردگار جهانیان است!» (75)

---

 ترجمه انگلیسی سوره زمر

SURA 39. Zumar, or the Crowds

1. The revelation of this Book is from Allah, the Exalted in Power, full of

Wisdom.

2. Verily it is We Who have revealed the Book to thee in Truth: so serve Allah,

offering Him sincere devotion.

3. Is it not to Allah that sincere devotion is due? But those who take for

protectors other than Allah [say]: “We only serve them in order that they may

bring us nearer to Allah.” Truly Allah will judge between them in that wherein

they differ. But Allah guides not such as are false and ungrateful.

4. Had Allah wished to take to Himself a son, He could have chosen whom He

pleased out of those whom He doth create: but Glory be to Him! [He is above such

things.] He is Allah, the One, the Irresistible.

5. He created the heavens and the earth in true [proportions]: He makes the

Night overlap the Day, and the Day overlap the Night: He has subjected the sun

and the moon [to His law]: Each one follows a course for a time appointed. Is

not He the Exalted in Power – He Who forgives again and again?

6. He created you [all] from a single person: then created, of like nature, his

mate; and he sent down for you eight head of cattle in pairs: He makes you, in

the wombs of your mothers, in stages, one after another, in three veils of

darkness. such is Allah, your Lord and Cherisher: to Him belongs [all] dominion.

There is no god but He: then how are ye turned away [from your true Centre]?

7. If ye reject [Allah], Truly Allah hath no need of you; but He liketh not

ingratitude from His servants: if ye are grateful, He is pleased with you. No

bearer of burdens can bear the burden of another. In the end, to your Lord is

your Return, when He will tell you the truth of all that ye did [in this life].

for He knoweth well all that is in [men’s] hearts.

8. When some trouble toucheth man, he crieth unto his Lord, turning to Him in

repentance: but when He bestoweth a favour upon him as from Himself, [man] doth

forget what he cried and prayed for before, and he doth set up rivals unto

Allah, thus misleading others from Allah’s Path. Say, “Enjoy thy blasphemy for a

little while: verily thou art

of the Companions of the Fire!”

9. Is one who worships devoutly during the hour of the night prostrating himself

or standing [in adoration], who takes heed of the Hereafter, and who places his

hope in the Mercy of his Lord – [like one who does not]? Say: “Are those equal,

those who know and those who do not know? It is those who are endued with

understanding that receive admonition.

10. Say: “O ye my servants who believe! Fear your Lord, good is [the reward] for

those who do good in this world. Spacious is Allah’s earth! those who patiently

persevere will truly receive a reward without measure!”

11. Say: “Verily, I am commanded to serve Allah with sincere devotion;

12. “And I am commanded to be the first of those who bow to Allah in Islam.”

13. Say: “I would, if I disobeyed my Lord, indeed have fear of the Penalty of a

Mighty Day.”

14. Say: “It is Allah I serve, with my sincere [and exclusive] devotion:

15. “Serve ye what ye will besides him.” Say: “Truly, those in loss are those

who lose their own souls and their People on the Day of Judgment: Ah! that is

indeed the [real and] evident Loss!

16. They shall have Layers of Fire above them, and Layers [of Fire] below them:

with this doth Allah warn off his servants: “O My Servants! then fear ye Me!”

17. Those who eschew Evil,- and fall not into its worship,- and turn to Allah

[in repentance],- for them is Good News: so announce the Good News to My

Servants,-

18. Those who listen to the Word, and follow the best [meaning] in it: those are

the ones whom Allah has guided, and those are the ones endued with

understanding.

19. Is, then, one against whom the decree of Punishment is justly due [equal to

one who eschews Evil]? Wouldst thou, then, deliver one [who is] in the Fire?

20. But it is for those who fear their Lord. That lofty mansions, one above

another, have been built: beneath them flow rivers [of delight]: [such is] the

Promise of Allah: never doth Allah fail in [His] promise.

21. Seest thou not that Allah sends down rain from the sky, and leads it through

springs in the earth? Then He causes to grow, therewith, produce of various

colours: then it withers; thou wilt see it grow yellow; then He makes it dry up

and crumble away. Truly, in this, is a Message of remembrance to men of

understanding.

22. Is one whose heart Allah has opened to Islam, so that he has received

Enlightenment from Allah, [no better than one hard-hearted]? Woe to those whose

hearts are hardened against celebrating the praises of Allah! they are

manifestly wandering [in error]!

23. Allah has revealed [from time to time] the most beautiful Message in the

form of a Book, consistent with itself, [yet] repeating [its teaching in various

aspects]: the skins of those who fear their Lord tremble thereat; then their

skins and their hearts do soften to the celebration of Allah’s praises. Such is

the guidance of Allah: He guides therewith whom He pleases, but such as Allah

leaves to stray, can have none to guide.

24. Is, then, one who has to fear the brunt of the Penalty on the Day of

Judgment [and receive it] on his face, [like one guarded therefrom]? It will be

said to the wrong-doers: “Taste ye [the fruits of] what ye earned!”

25. Those before them [also] rejected [revelation], and so the Punishment came

to them from directions they did not perceive.

26. So Allah gave them a taste of humiliation in the present life, but greater

is the punishment of the Hereafter, if they only knew!

27. We have put forth for men, in this Qur’an every kind of Parable, in order

that they may receive admonition.

28. [It is] a Qur’an in Arabic, without any crookedness [therein]: in order that

they may guard against Evil.

29. Allah puts forth a Parable a man belonging to many partners at variance with

each other, and a man belonging entirely to one master: are those two equal in

comparison? Praise be to Allah! but most of them have no knowledge.

30. Truly thou wilt die

, and truly they [too] will die .

31. In the end will ye [all], on the Day of Judgment, settle your disputes in

the presence of your Lord.

32. Who, then, doth more wrong than one who utters a lie concerning Allah, and

rejects the Truth when it comes to him; is there not in Hell an abode for

blasphemers?

33. And he who brings the Truth and he who confirms [and supports] it – such are

the men who do right.

34. They shall have all that they wish for, in the presence of their Lord: such

is the reward of those who do good:

35. So that Allah will turn off from them [even] the worst in their deeds and

give them their reward according to the best of what they have done.

36. Is not Allah enough for his Servant? But they try to frighten thee with

other [gods] besides Him! for such as Allah leaves to stray, there can be no

guide.

37. And such as Allah doth guide there can be none to lead astray. Is not Allah

Exalted in Power, [Able to enforce His Will], Lord of Retribution?

38. If indeed thou ask them who it is that created the heavens and the earth,

they would be sure to say, “Allah”. Say: “See ye then? the things that ye invoke

besides Allah,- can they, if Allah wills some Penalty for me, remove His

Penalty?- Or if He wills some Grace for me, can they keep back his Grace?” Say:

“Sufficient is Allah for me! In Him trust those who put their trust.”

39. Say: “O my People! Do whatever ye can: I will do [my part]: but soon will ye

know-

40. “Who it is to whom comes a Penalty of ignominy, and on whom descends a

Penalty that abides.”

41. Verily We have revealed the Book to thee in Truth, for [instructing]

mankind. He, then, that receives guidance benefits his own soul: but he that

strays injures his own soul. Nor art thou set over them to dispose of their

affairs.

42. It is Allah that takes the souls [of men] at death; and those that die not

[He takes] during their sleep: those on whom He has passed the decree of death,

He keeps back [from returning to life], but the rest He sends [to their bodies]

for a term appointed verily in this are Signs for those who reflect.

43. What! Do they take for intercessors others besides Allah? Say: “Even if they

have no power whatever and no intelligence?”

44. Say: “To Allah belongs exclusively [the right to grant] intercession: to Him

belongs the dominion of the heavens and the earth: In the End, it is to Him that

ye shall be brought back.”

45. When Allah, the One and Only, is mentioned, the hearts of those who believe

not in the Hereafter are filled with disgust and horror; but when [gods] other

than He are mentioned, behold, they are filled with joy!

46. Say: “O Allah! Creator of the heavens and the earth! Knower of all that is

hidden and open! it is Thou that wilt judge between Thy Servants in those

matters about which they have differed.”

47. Even if the wrong-doers had all that there is on earth, and as much more,

[in vain] would they offer it for ransom from the pain of the Penalty on the Day

of Judgment: but something will confront them from Allah, which they could never

have counted upon!

48. For the evils of their Deeds will confront them, and they will be

[completely] encircled by that which they used to mock at!

49. Now, when trouble touches man, he cries to Us: But when We bestow a favour

upon him as from Ourselves, he says, “This has been given to me because of a

certain knowledge [I have]!” Nay, but this is but a trial, but most of them

understand not!

50. Thus did the [generations] before them say! But all that they did was of no

profit to them.

51. Nay, the evil results of their Deeds overtook them. And the wrong-doers of

this [generation]- the evil results of their Deeds will soon overtake them

[too], and they will never be able to frustrate [Our Plan]!

52. Know they not that Allah enlarges the provision or restricts it, for any He

pleases? Verily, in this are Signs for those who believe!

53. Say: “O my Servants who have transgressed against their souls! Despair not

of the Mercy of Allah: for Allah forgives all sins: for He is Oft- Forgiving,

Most Merciful.

54. “Turn ye to our Lord [in repentance] and bow to His [Will], before the

Penalty comes on you: after that ye shall not be helped.

55. “And follow the best of [the courses] revealed to you from your Lord, before

the Penalty comes on you – of a sudden while ye perceive not!-

56. “Lest the soul should [then] say: ‘Ah! Woe is me!- In that I neglected [my

duty] towards Allah, and was but among those who mocked!’-

57. “Or [lest] it should say: ‘If only Allah had guided me, I should certainly

have been among the righteous!’-

58. “Or [lest] it should say when it [actually] sees the penalty: ‘If only I had

another chance, I should certainly be among those who do good!’

59. “[The reply will be:] ‘Nay, but there came to thee my Signs, and thou didst

reject them: thou wast Haughty, and became one of those who reject faith!'”

60. On the Day of Judgment wilt thou see those who told lies against Allah;-

their faces will be turned black; Is there not in Hell an abode for the Haughty?

61. But Allah will deliver the righteous to their place of salvation: no evil

shall touch them, nor shall they grieve.

62. Allah is the Creator of all things, and He is the Guardian and Disposer of

all affairs.

63. To Him belong the keys of the heavens and the earth: and those who reject

the Signs of Allah,- it is they who will be in loss.

64. Say: “Is it some one other than Allah that ye order me to worship, O ye

ignorant ones?”

65. But it has already been revealed to thee,- as it was to those before thee,-

“If thou wert to join [gods with Allah], truly fruitless will be thy work [in

life], and thou wilt surely be in the ranks of those who lose [all spiritual

good]”.

66. Nay, but worship Allah, and be of those who give thanks.

67. No just estimate have they made of Allah, such as is due to Him: On the Day

of Judgment the whole of the earth will be but His handful, and the heavens will

be rolled up in His right hand: Glory to Him! High is He above the Partners they

attribute to Him!

68. The Trumpet will [just] be sounded, when all that are in the heavens and on

earth will swoon, except such as it will please Allah [to exempt]. Then will a

second one be sounded, when, behold, they will be standing and looking on!

69. And the Earth will shine with the Glory of its Lord: the Record [of Deeds]

will be placed [open]; the prophets and the witnesses will be brought forward

and a just decision pronounced between them; and they will not be wronged [in

the least].

70. And to every soul will be paid in full [the fruit] of its Deeds; and [Allah]

knoweth best all that they do.

71. The Unbelievers will be led to Hell in crowd: until, when they arrive,

there, its gates will be opened. And its keepers will say, “Did not messengers

come to you from among yourselves, rehearsing to you the Signs of your Lord, and

warning you of the Meeting of This Day of yours?” The answer will be: “True: but

the Decree of Punishment has been proved true against the Unbelievers!”

72. [To them] will be said: “Enter ye the gates of Hell, to dwell therein: and

evil is [this] Abode of the Arrogant!”

73. And those who feared their Lord will be led to the Garden in crowds: until

behold, they arrive there; its gates will be opened; and its keepers will say:

“Peace be upon you! well have ye done! enter ye here, to dwell therein.”

74. They will say: “Praise be to Allah, Who has truly fulfilled His Promise to

us, and has given us [this] land in heritage: We can dwell in the Garden as we

will: how excellent a reward for those who work [righteousness]!”

75. And thou wilt see the angels surrounding the Throne [Divine] on all sides,

singing Glory and Praise to their Lord. The Decision between them [at Judgment]

will be in [perfect] justice, and the cry [on all sides] will be, “Praise be to

Allah, the Lord of the Worlds!”

---