سوره ذاریات با ترجمه فارسی و انگلیسی

سوره ذاریات با ترجمه فارسی و انگلیسی در این صفحه از سایت تهران لوح قرار داده شده است . سوره ذاریات دارای 60 آیه مقدس می باشد و سوره 51 ام از قرآن کریم می باشد. شما عزیزان می توانید قرآن را با بیش از 20 زبان زنده دنیا در صفحه قرآن کریم ببینید و آیات موردنظرتان را با انتخاب قاری ببینید و دانلود نمایید

SURA 51. Zariyat, or the Winds that Scatter سوره ذاریات سورة الذاریات

﴿ سورة الذاریات – سورة ٥١ – تعداد آیات ٦٠ ﴾

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

وَالذَّارِیَاتِ ذَرْوًا ﴿١﴾

 فَالْحَامِلاتِ وِقْرًا ﴿٢﴾

 فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا ﴿٣﴾

 فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿٤﴾ 

إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿٥﴾

 وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ ﴿٦﴾

 وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ ﴿٧﴾

 إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ ﴿٨﴾

 یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ ﴿٩﴾ 

قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿١٠﴾ 

الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿١١﴾

 یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ ﴿١٢﴾ 

یَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ یُفْتَنُونَ ﴿١٣﴾ 

ذُوقُوا فِتْنَتَکُمْ هَذَا الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٤﴾ 

إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَعُیُونٍ ﴿١٥﴾ 

آخِذِینَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُحْسِنِینَ ﴿١٦﴾

 کَانُوا قَلِیلا مِنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ ﴿١٧﴾ 

وَبِالأسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ ﴿١٨﴾

 وَفِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿١٩﴾ وَفِی الأرْضِ آیَاتٌ لِلْمُوقِنِینَ ﴿٢٠﴾ 

وَفِی أَنْفُسِکُمْ أَفَلا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾ 

وَفِی السَّمَاءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾

 فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالأرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ ﴿٢٣﴾ 

هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ ضَیْفِ إِبْرَاهِیمَ الْمُکْرَمِینَ ﴿٢٤﴾

 إِذْ دَخَلُوا عَلَیْهِ فَقَالُوا سَلامًا قَالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْکَرُونَ ﴿٢٥﴾ 

فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِینٍ ﴿٢٦﴾

 فَقَرَّبَهُ إِلَیْهِمْ قَالَ أَلا تَأْکُلُونَ ﴿٢٧﴾

 فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِیفَةً قَالُوا لا تَخَفْ وَبَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَلِیمٍ ﴿٢٨﴾

 فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِی صَرَّةٍ فَصَکَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِیمٌ ﴿٢٩﴾ 

قَالُوا کَذَلِکَ قَالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ ﴿٣٠﴾

الجزء ٢٧

قَالَ فَمَا خَطْبُکُمْ أَیُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾ 

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُجْرِمِینَ ﴿٣٢﴾

 لِنُرْسِلَ عَلَیْهِمْ حِجَارَةً مِنْ طِینٍ ﴿٣٣﴾

 مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ لِلْمُسْرِفِینَ ﴿٣٤﴾

 فَأَخْرَجْنَا مَنْ کَانَ فِیهَا مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٣٥﴾ 

فَمَا وَجَدْنَا فِیهَا غَیْرَ بَیْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٦﴾

 وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الألِیمَ ﴿٣٧﴾ 

وَفِی مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿٣٨﴾ 

فَتَوَلَّى بِرُکْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾

 فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِی الْیَمِّ وَهُوَ مُلِیمٌ ﴿٤٠﴾

 وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ ﴿٤١﴾ 

مَا تَذَرُ مِنْ شَیْءٍ أَتَتْ عَلَیْهِ إِلا جَعَلَتْهُ کَالرَّمِیمِ ﴿٤٢﴾

 وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِینٍ ﴿٤٣﴾

 فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ یَنْظُرُونَ ﴿٤٤﴾

 فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِیَامٍ وَمَا کَانُوا مُنْتَصِرِینَ ﴿٤٥﴾ 

وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ ﴿٤٦﴾ 

وَالسَّمَاءَ بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾ 

وَالأرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾ 

وَمِنْ کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ ﴿٤٩﴾ 

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿٥٠﴾ 

وَلا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ ﴿٥١﴾ 

کَذَلِکَ مَا أَتَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾

 أَتَوَاصَوْا بِهِ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾

 وَذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرَى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ ﴿٥٥﴾ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإنْسَ إِلا لِیَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾

 مَا أُرِیدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِیدُ أَنْ یُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾

 إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِینُ ﴿٥٨﴾

 فَإِنَّ لِلَّذِینَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلا یَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾

 فَوَیْلٌ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ ﴿٦٠﴾

---

 

ترجمه فارسی سورة الذاریات

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به بادهایی که (ابرها را) به حرکت درمی‏آورند، (1)

سوگند به آن ابرها که بار سنگینی (از باران را) با خود حمل می‏کنند، (2)

و سوگند به کشتیهایی که به آسانی به حرکت درمی‏آیند، (3)

و سوگند به فرشتگانی که کارها را تقسیم می‏کنند، (4)

(آری سوگند به همه اینها) که آنچه به شما وعده شده قطعا راست است; (5)

و بی‏شک (رستاخیز) و جزای اعمال واقع‏شدنی است! (6)

قسم به آسمان که دارای چین و شکنهای زیباست، (7)

که شما (درباره قیامت) در گفتاری مختلف و گوناگونید! (8)

(تنها) کسی از ایمان به آن منحرف می‏شود که از قبول حق سرباز می‏زند! (9)

کشته باد دروغگویان (و مرگ بر آنها)! (10)

همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‏اند، (11)

و پیوسته سؤال می‏کنند: «روز جزا چه موقع است؟!» (12)

(آری) همان روزی است که آنها را بر آتش می‏سوزانند! (13)

(و گفته می‏شود:) بچشید عذاب خود را، این همان چیزی است که برای آن شتاب داشتید! (14)

به یقین، پرهیزگاران در باغهای بهشت و در میان چشمه‏ها قرار دارند، (15)

و آنچه پروردگارشان به آنها بخشیده دریافت می‏دارند، زیرا پیش از آن (در سرای دنیا) از نیکوکاران بودند! (16)

آنها کمی از شب را می‏خوابیدند، (17)

و در سحرگاهان استغفار می‏کردند، (18)

و در اموال آنها حقی برای سائل و محروم بود! (19)

و در زمین آیاتی برای جویندگان یقین است، (20)

و در وجود خود شما (نیز آیاتی است); آیا نمی‏بینید؟! (21)

و روزی شما در آسمان است و آنچه به شما وعده داده می‏شود! (22)

سوگند به پروردگار آسمان و زمین که این مطلب حق است همان گونه که شما سخن می‏گویید! (23)

آیا خبر مهمانهای بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ (24)

در آن زمان که بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: «سلام بر شما که جمعیتی ناشناخته‏اید!» (25)

سپس پنهانی به سوی خانواده خود رفت و گوساله فربه (و بریان شده‏ای را برای آنها) آورد، (26)

و نزدیک آنها گذارد، (ولی با تعجب دید دست بسوی غذا نمی‏برند) گفت: «آیا شما غذا نمی‏خورید؟!» (27)

و از آنها احساس وحشت کرد، گفتند: «نترس (ما رسولان و فرشتگان پروردگار توایم)!» و او را بشارت به تولد پسری دانا دادند. (28)

در این هنگام همسرش جلو آمد در حالی که (از خوشحالی و تعجب) فریاد می‏کشید به صورت خود زد و گفت: «(آیا پسری خواهم آورد در حالی که) پیرزنی نازا هستم؟!» (29)

گفتند: «پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست!» (30)

(ابراهیم) گفت: «ماموریت شما چیست ای فرستادگان (خدا)؟» (31)

گفتند: «ما به سوی قوم مجرمی فرستاده شده‏ایم… (32)

تا بارانی از «سنگ – گل‏» بر آنها بفرستیم; (33)

سنگهایی که از ناحیه پروردگارت برای اسرافکاران نشان گذاشته شده است!» (34)

ما مؤمنانی را که در آن شهرها(ی قوم لوط) زندگی می‏کردند (قبل از نزول عذاب) خارج کردیم، (35)

ولی جز یک خانواده باایمان در تمام آنها نیافتیم! (36)

و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانه‏ای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک می‏ترسند به جای گذاردیم. (37)

و در (زندگی) موسی نیز (نشانه و درس عبرتی بود) هنگامی که او را با دلیلی آشکار به سوی فرعون فرستادیم; (38)

اما او با تمام وجودش از وی روی برتافت و گفت: «این مرد یا ساحر است یا دیوانه!» (39)

از این رو ما او و لشکریانش را گرفتیم و به دریا افکندیم در حالی که در خور سرزنش‏بود! (40)

و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتی است) در آن هنگام که تندبادی بی‏باران بر آنها فرستادیم، (41)

که بر هیچ چیز نمی‏گذشت مگر اینکه آن را همچون استخوانهای پوسیده می‏ساخت. (42)

و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدتی کوتاه بهره‏مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» (43)

آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می‏کردند (بی‏آنکه قدرت دفاع داشته باشند)! (44)

چنان بر زمین افتادند که توان برخاستن نداشتند و نتوانستند از کسی یاری طلبند! (45)

همچنین قوم نوح را پیش از آنها هلاک کردیم، چرا که قوم فاسقی بودند! (46)

و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت می‏بخشیم! (47)

و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‏ای هستیم! (48)

و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکر شوید! (49)

پس به سوی خدا بگریزید، که من از سوی او برای شما بیم‏دهنده‏ای آشکارم! (50)

و با خدا معبود دیگری قرار ندهید، که من برای شما از سوی او بیم‏دهنده‏ای آشکارم! (51)

این گونه است که هیچ پیامبری قبل از اینها بسوی قومی فرستاده نشد مگر اینکه گفتند: س‏خ‏للّهاو ساحر است یا دیوانه!» (52)

آیا یکدیگر را به آن سفارش می‏کردند (که همه چنین تهمتی بزنند)؟! نه، بلکه آنها قومی طغیانگرند. (53)

حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود; (54)

و پیوسته تذکر ده، زیرا تذکر مؤمنان را سود می‏بخشد. (55)

من جن و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)! (56)

هرگز از آنها روزی نمی‏خواهم، و نمی‏خواهم مرا اطعام کنند! (57)

خداوند روزی‏دهنده و صاحب قوت و قدرت است! (58)

و برای کسانی که ستم کردند، سهم بزرگی از عذاب است همانند سهم یارانشان (از اقوام ستمگر پیشین); بنابر این عجله نکنند! (59)

پس وای بر کسانی که کافر شدند از روزی که به آنها وعده داده می‏شود! (60)

---

 ترجمه انگلیسی سوره ذاریات

SURA 51. Zariyat, or the Winds that Scatter

1. By the [Winds] that scatter broadcast;

2. And those that lift and bear away heavy weights;

3. And those that flow with ease and gentleness;

4. And those that distribute and apportion by Command;-

5. Verily that which ye are promised is true;

6. And verily Judgment and Justice must indeed come to pass.

7. By the Sky with [its] numerous Paths,

8. Truly ye are in a doctrine discordant,

9. Through which are deluded [away from the Truth] such as would be deluded.

10. Woe to the falsehood-mongers,-

11. Those who [flounder] heedless in a flood of confusion:

12. They ask, “When will be the Day of Judgment and Justice?”

13. [It will be] a Day when they will be tried [and tested] over the Fire!

14. “Taste ye your trial! This is what ye used to ask to be hastened!”

15. As to the Righteous, they will be in the midst of Gardens and Springs,

16. Taking joy in the things which their Lord gives them, because, before then,

they lived a good life.

17. They were in the habit of sleeping but little by night,

18. And in the hour of early dawn, they [were found] praying for Forgiveness;

19. And in their wealth and possessions [was remembered] the right of the

[needy,] him who asked, and him who [for some reason] was prevented [from

asking].

20. On the earth are signs for those of assured Faith,

21. As also in your own selves: Will ye not then see?

22. And in heaven is your Sustenance, as [also] that which ye are promised.

23. Then, by the Lord of heaven and earth, this is the very Truth, as much as

the fact that ye can speak intelligently to each other.

24. Has the story reached thee, of the honoured guests of Abraham?

25. Behold, they entered his presence, and said: “Peace!” He said, “Peace!” [and

thought, “These seem] unusual people.”

26. Then he turned quickly to his household, brought out a fatted calf,

27. And placed it before them.. he said, “Will ye not eat?”

28. [When they did not eat], He conceived a fear of them. They said, “Fear not,”

and they gave him glad tidings of a son endowed with knowledge.

29. But his wife came forward [laughing] aloud: she smote her forehead and said:

“A barren old woman!”

30. They said, “Even so has thy Lord spoken: and He is full of Wisdom and

Knowledge.”

31. [Abraham] said: “And what, O ye Messengers, is your errand [now]?”

32. They said, “We have been sent to a people [deep] in sin;-

33. “To bring on, on them, [a shower of] stones of clay [brimstone],

34. “Marked as from thy Lord for those who trespass beyond bounds.”

35. Then We evacuated those of the Believers who were there,

36. But We found not there any just [Muslim] persons except in one house:

37. And We left there a Sign for such as fear the Grievous Penalty.

38. And in Moses [was another Sign]: Behold, We sent him to Pharaoh, with

authority manifest.

39. But [Pharaoh] turned back with his Chiefs, and said, “A sorcerer, or one

possessed!”

40. So We took him and his forces, and threw them into the sea; and his was the

blame.

41. And in the ‘Ad [people] [was another Sign]: Behold, We sent against them the

devastating Wind:

42. It left nothing whatever that it came up against, but reduced it to ruin and

rottenness.

43. And in the Thamud [was another Sign]: Behold, they were told, “Enjoy [your

brief day] for a little while!”

44. But they insolently defied the Command of their Lord: So the stunning noise

[of an earthquake] seized them, even while they were looking on.

45. Then they could not even stand [on their feet], nor could they help

themselves.

46. So were the People of Noah before them for they wickedly transgressed.

47. With power and skill did We construct the Firmament: for it is We Who create

the vastness of pace.

48. And We have spread out the [spacious] earth: How excellently We do spread

out!

49. And of every thing We have created pairs: That ye may receive instruction.

50. Hasten ye then [at once] to Allah: I am from Him a Warner to you, clear and

open!

51. And make not another an object of worship with Allah: I am from Him a Warner

to you, clear and open!

52. Similarly, no messenger came to the Peoples before them, but they said [of

him] in like manner, “A sorcerer, or one possessed”!

53. Is this the legacy they have transmitted, one to another? Nay, they are

themselves a people transgressing beyond bounds!

54. So turn away from them: not thine is the blame.

55. But teach [thy Message] for teaching benefits the Believers.

56. I have only created Jinns and men, that they may serve Me.

57. No Sustenance do I require of them, nor do I require that they should feed

Me.

58. For Allah is He Who gives [all] Sustenance,- Lord of Power,- Steadfast [for

ever].

59. For the Wrong-doers, their portion is like unto the portion of their fellows

[of earlier generations]: then let them not ask Me to hasten [that portion]!

60. Woe, then, to the Unbelievers, on account of that Day of theirs which they

have been promised!

---