دعای سی ام صحیفه سجادیه باترجمه
دعای سی ام صحیفه سجادیه باترجمه
می 14, 2019
دعای سی و دوم صحیفه سجادیه باترجمه
دعای سی و دوم صحیفه سجادیه باترجمه
می 14, 2019
دعای سی و یکم صحیفه سجادیه باترجمه

دعای سی و یکم صحیفه سجادیه باترجمه

دعای سی و یکم صحیفه سجادیه باترجمه

اَللَّهُمَّ يَا مَنْ لاَ يَصِفُهُ نَعْتُ الْوَاصِفِينَ ‏وَ يَا مَنْ لاَ يُجَاوِزُهُ رَجَاءُ الرَّاجِينَ‏
بار خدايا، اى آن كه توصيف واصفان، وصف كردنت نتواند و اى آن كه اميد اميدواران از تو در نگذرد

وَ يَا مَنْ لاَ يَضِيعُ لَدَيْهِ أَجْرُ الْمُحْسِنِينَ‏ وَ يَا مَنْ هُوَ مُنْتَهَى خَوْفِ الْعَابِدِينَ‏
و اى آن كه پاداش نيكوكاران در نزد تو تباه نگردد. اى خداوندى كه پرستندگان چون از تو ترسند از ديگر كس نترسند

وَ يَا مَنْ هُوَ غَايَةُ خَشْيَةِ الْمُتَّقِينَ‏ هَذَا مَقَامُ مَنْ تَدَاوَلَتْهُ أَيْدِي الذُّنُوبِ وَ قَادَتْهُ أَزِمَّةُ الْخَطَايَا
و اى خداوندى كه پرهيزگاران چون بيم تو به دل دارند، بيم كس به دل راه ندهند. اينجا كه من ايستاده ‏ام، جايگاه كسى است كه بازيچه دست گناهان است و زمام اختيارش در كف خطاها و لغزشها.

وَ اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِ الشَّيْطَانُ‏ فَقَصَّرَ عَمَّا أَمَرْتَ بِهِ تَفْرِيطاً وَ تَعَاطَى مَا نَهَيْتَ عَنْهُ تَغْرِيراً
شيطان بر او تاخته و چيرگى يافته، پس، از روى تفريط، از انجام هر چه بدان فرمان داده‏اى قصور ورزيده و از سر غرور، هر چه را از آن نهى كرده‏ اى مرتكب شده،

كَالْجَاهِلِ بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهِ أَوْ كَالْمُنْكِرِ فَضْلَ إِحْسَانِكَ إِلَيْهِ حَتَّى إِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُ الْهُدَى وَ تَقَشَّعَتْ عَنْهُ سَحَائِبُ الْعَمَى‏
همانند كسى كه گستردگى عرصه قدرت تو را نمى ‏شناسد يا آنكه احسان تو را در حق خود انكار مى‏كند. و آنگاه كه ديده هدايتش بينا شود و آن ابرهايى كه بصيرتش را فرو پوشانيده پراكنده گردد،

أَحْصَى مَا ظَلَمَ بِهِ نَفْسَهُ وَ فَكَّرَ فِيمَا خَالَفَ بِهِ رَبَّهُ فَرَأَى كَبِيرَ عِصْيَانِهِ كَبِيراً وَ جَلِيلَ مُخَالَفَتِهِ جَلِيلاً
آن ستمها كه در حق خود كرده بر شمرد و در آن خلافها كه در امر پروردگارش مرتكب شده بينديشد. پس عصيان بزرگ خود را به همان بزرگى كه هست بنگرد و خلاف عظيم خود را به همان عظمت كه هست مشاهده كند.

فَأَقْبَلَ نَحْوَكَ مُؤَمِّلاً لَكَ مُسْتَحْيِياً مِنْكَ وَ وَجَّهَ رَغْبَتَهُ إِلَيْكَ ثِقَةً بِكَ فَأَمَّكَ بِطَمَعِهِ يَقِيناً وَ قَصَدَكَ بِخَوْفِهِ إِخْلاَصاً
آنگاه با دلى پر اميد به تو روى نهد در حالى كه ديده از پشت پاى خجالت بر نتواند داشت. همه رغبت خويش در تو بسته و تنها اعتمادش به توست. با اميدى كه در دل خود پرورده از روى يقين آهنگ تو كرده و با دلى بيمناك و اخلاصى تمام به درگاه تو روى آورده است.

قَدْ خَلاَ طَمَعُهُ مِنْ كُلِّ مَطْمُوعٍ فِيهِ غَيْرِكَ وَ أَفْرَخَ رَوْعُهُ مِنْ كُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِوَاكَ‏
و اگر ديگران طمع در ديگرى بسته ‏اند او جز در تو طمع نبسته، اگر ديگران از ديگرى هراسناكند او را جز از تو هراسى در دل نيست.

فَمَثَلَ بَيْنَ يَدَيْكَ مُتَضَرِّعاً وَ غَمَّضَ بَصَرَهُ إِلَى الْأَرْضِ مُتَخَشِّعاً وَ طَأْطَأَ رَأْسَهُ لِعِزَّتِكَ مُتَذَلِّلاً
بار خدايا، بنده تو در پيشگاه تو به تضرع ايستاده و به خشوع چشم بر زمين دوخته و در پيشگاه عز تو سر به خوارى فرو داشته‏

وَ أَبَثَّكَ مِنْ سِرِّهِ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ مَا أَنْتَ أَحْصَى لَهَا خُشُوعاً
و خاضعانه راز دلش را كه تو خود بدان آگاه‏ترى با تو در ميان نهاده و فروتنانه گناهانش را كه تو خود شمارشان بهتر مى‏دانى يك يك بر مى‏ شمرد.

وَ اسْتَغَاثَ بِكَ مِنْ عَظِيمِ مَا وَقَعَ بِهِ فِي عِلْمِكَ وَ قَبِيحِ مَا فَضَحَهُ فِي حُكْمِكَ مِنْ ذُنُوبٍ أَدْبَرَتْ لَذَّاتُهَا فَذَهَبَتْ وَ أَقَامَتْ تَبِعَاتُهَا فَلَزِمَتْ‏
به درگاه تو استغاثه مى‏ كند از واقعه شگرفى كه بدان گرفتار آمده و تو خود از آن با خبرى و زارى مى‏ كند از عملى ناپسند كه به سبب سرپيچى از حكم تواش رسوا ساخته:همان گناهانى كه لذات آنها سپرى گشته و شتابان گريخته است و عواقب شومشان باقى است چنان كه گويى هرگز سر رفتنش نيست.

لاَ يُنْكِرُ – يَا إِلَهِي – عَدْلَكَ إِنْ عَاقَبْتَهُ وَ لاَ يَسْتَعْظِمُ عَفْوَكَ إِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ‏
اى خداوند من، چنين بنده‏ اى اگر به عدل خود عقوبتش كنى زبان به انكار نمى‏گشايد و اگر عفوش كنى و بر او رحمت آورى عفو و رحمتت را در برابر عظمتت بزرگ نشمارد.

لِأَنَّكَ الرَّبُّ الْكَرِيمُ الَّذِي لاَ يَتَعَاظَمُهُ غُفْرَانُ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ‏
زيرا تو آن پروردگار كريمى هستى كه آمرزش گناهان بزرگ را بزرگ نمى‏ شمرى.

اَللَّهُمَّ فَهَا أَنَا ذَا قَدْ جِئْتُكَ مُطِيعاً لِأَمْرِكَ فِيمَا أَمَرْتَ بِهِ مِنَ الدُّعَاءِ مُتَنَجِّزاً وَعْدَكَ فِيمَا وَعَدْتَ بِهِ مِنَ الْإِجَابَةِ إِذْ تَقُولُ (ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‏) [1]
اى خداوند، اين منم كه به سوى تو آمده ‏ام، مطيع فرمان توام آنجا كه فرمان داده ‏اى كه بندگانت دست به دعا بر دارند. اينك خواهم به آن وعده اجابت كه داده‏ اى وفا كنى، كه تو خود گفته‏ اى:بخوانيد مرا تا شما را اجابت كنم.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ الْقَنِي بِمَغْفِرَتِكَ كَمَا لَقِيتُكَ بِإِقْرَارِي
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و آن سان كه من در برابر تو به گناه خود اعتراف كرده‏ام، تو نيز به آمرزش خود مرا بپذير.

وَ ارْفَعْنِي عَنْ مَصَارِعِ الذُّنُوبِ كَمَا وَضَعْتُ لَكَ نَفْسِي وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِكَ كَمَا تَأَنَّيْتَنِي عَنِ الاِنْتِقَامِ مِنِّي‏
و آن سان كه خود را در برابر تو پست گردانيده‏ ام مرا از لغزشگاه هاى گناه برگير و آن سان كه در انتقام گرفتن از من درنگ كرده ‏اى، مرا در پرده رحمت خويش مستور دار.

اَللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فِي طَاعَتِكَ نِيَّتِي وَ أَحْكِمْ فِي عِبَادَتِكَ بَصِيرَتِي وَ وَفِّقْنِي مِنَ الْأَعْمَالِ لِمَا تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطَايَا عَنِّي‏
بار خدايا، قصد مرا در اطاعت خويش پايدارى بخش و بصيرتم را در پرستشت قوى گردان و مرا توفيق كارهايى ده كه با آن از آلودگى گناه شست و شويم دهى،

وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِكَ وَ مِلَّةِ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ – عَلَيْهِ السَّلاَمُ – إِذَا تَوَفَّيْتَنِي‏
و چون بميرانى بر آيين خود و آيين پيامبرت محمد – عليه السلام – بميران.

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا مِنْ كَبَائِرِ ذُنُوبِي وَ صَغَائِرِهَا وَ بَوَاطِنِ سَيِّئَاتِي وَ ظَوَاهِرِهَا
اى خداوند، در همين مكان كه ايستاده‏ ام، از گناهان خرد و كلان خود، از بديهاى پنهان و آشكار خود،

وَ سَوَالِفِ زَلاَّتِي وَ حَوَادِثِهَا تَوْبَةَ مَنْ لاَ يُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِيَةٍ وَ لاَ يُضْمِرُ أَنْ يَعُودَ فِي خَطِيئَةٍ
از لغزشهاى گذشته و حال خود به درگاه تو توبه مى‏كنم، چونان توبه كسى كه از آن پس حتى با خود سخن از گناه نگويد و در خاطر نگذراند كه خطاى پيشين از سر گيرد.

وَ قَدْ قُلْتَ – يَا إِلَهِي – فِي مُحْكَمِ كِتَابِكَ إِنَّكَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِكَ وَ تَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ تُحِبُّ التَّوَّابِينَ‏
اى خداوند من، تو خود در كتاب محكمت گفته ‏اى كه توبه بندگانت را مى‏ پذيرى و گناهانشان را عفو مى‏كنى‏و توبه كنندگان را دوست مى ‏دارى،

فَاقْبَلْ تَوْبَتِي كَمَا وَعَدْتَ وَ اعْفُ عَنْ سَيِّئَاتِي كَمَا ضَمِنْتَ وَ أَوْجِبْ لِي مَحَبَّتَكَ كَمَا شَرَطْتَ‏
پس همچنان كه وعده داده ‏اى توبه من بپذير و همچنان كه بر عهده گرفته‏ اى از خطاهاى من درگذر و آن سان كه شرط كرده‏ اى محبت خود نصيب من ساز.

وَ لَكَ – يَا رَبِّ – شَرْطِي أَلاَّ أَعُودَ فِي مَكْرُوهِكَ وَ ضَمَانِي أَنْ لاَ أَرْجِعَ فِي مَذْمُومِكَ وَ عَهْدِي أَنْ أَهْجُرَ جَمِيعَ مَعَاصِيكَ‏
اى پروردگار من، من نيز شرط مى ‏كنم كه زين پس كارى را كه تواش ناخوش داشته‏اى مرتكب نشوم و بر عهده مى ‏گيرم كه عملى را كه تواش ناپسند دانسته ‏اى انجام ندهم و از هر چه معصيت توست دورى گزينم.

اَللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعْلَمُ بِمَا عَمِلْتُ فَاغْفِرْ لِي مَا عَلِمْتَ وَ اصْرِفْنِي بِقُدْرَتِكَ إِلَى مَا أَحْبَبْتَ‏
اى خداوند، تو بهتر مى‏دانى كه من چه كرده ‏ام، پس آن گناهان را كه خود بدانها آگاهى بيامرز و به قدرت خود مرا بدان سو ببر كه خود دوست دارى.

اَللَّهُمَّ وَ عَلَيَّ تَبِعَاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ وَ تَبِعَاتٌ قَدْ نَسِيتُهُنَّ وَ كُلُّهُنَّ بِعَيْنِكَ الَّتِي لاَ تَنَامُ وَ عِلْمِكَ الَّذِي لاَ يَنْسَى‏
اى خداوند، بر ذمه من تبعاتى است كه در حفظ دارم و تبعاتى كه از ياد برده‏ ام، ولى همه را چشم تو كه هرگز به خواب نمى ‏رود مى نگرد و علم تو كه هيچ چيز از آن نهان نمى‏ ماند، مى ‏داند.

فَعَوِّضْ مِنْهَا أَهْلَهَا وَ احْطُطْ عَنِّي وِزْرَهَا وَ خَفِّفْ عَنِّي ثِقْلَهَا وَ اعْصِمْنِي مِنْ أَنْ أُقَارِفَ مِثْلَهَا
تو خود كسانى را كه بر من ذمه دارند عوض ده و بار گناه آن از دوش من برگير و از سنگينى آن بكاه و مرا از ارتكاب چنان گناهانى نگه‏دار.

اَللَّهُمَّ وَ إِنَّهُ لاَ وَفَاءَ لِي بِالتَّوْبَةِ إِلاَّ بِعِصْمَتِكَ وَ لاَ اسْتِمْسَاكَ بِي عَنِ الْخَطَايَا إِلاَّ عَنْ قُوَّتِكَ فَقَوِّنِي بِقُوَّةٍ كَافِيَةٍ وَ تَوَلَّنِي بِعِصْمَةٍ مَانِعَةٍ
اى خداوند، من در توبه خويش پايدارى نتوانم، مگر تو مرا از گناه نگه‏دارى و از گناه پرهيز نتوانم مگر تو توان آنم دهى. پس مرا به نيرويى به حد كفايت توانا گردان و به عصمتى باز دارنده از گناه مدد فرماى.

اَللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ تَابَ إِلَيْكَ وَ هُوَ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ فَاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ وَ عَائِدٌ فِي ذَنْبِهِ وَ خَطِيئَتِهِ فَإِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَكُونَ كَذَلِكَ‏
اى خداوند، هر بنده‏ اى، به درگاه تو توبه مى‏كند و حال آنكه تو به علم خود مى‏دانى كه توبه خود خواهد شكست و بار ديگر به گناه و خطاى خود باز خواهد گشت. خداوندا، به تو پناه مى ‏آورم اگر در اين زمره باشم.

فَاجْعَلْ تَوْبَتِي هَذِهِ تَوْبَةً لاَ أَحْتَاجُ بَعْدَهَا إِلَى تَوْبَةٍ تَوْبَةً مُوجِبَةً لِمَحْوِ مَا سَلَفَ وَ السَّلاَمَةِ فِيمَا بَقِيَ‏
اى خداوند، اين توبه من از آن گونه قرارده كه بعد از آن نيازمند توبه نشوم. توبه ‏اى كه موجب زداييدن گناهان گذشته من باشد و سبب در امان ماندن در باقى عمر از گنهكارى.

اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ جَهْلِي وَ أَسْتَوْهِبُكَ سُوءَ فِعْلِي فَاضْمُمْنِي إِلَى كَنَفِ رَحْمَتِكَ تَطَوُّلاً وَ اسْتُرْنِي بِسِتْرِ عَافِيَتِكَ تَفَضُّلاً
اى خداوند، از نادانى خود، از درگاه تو، پوزش مى ‏طلبم و بخشايش كردار بدم را از تو مى ‏خواهم. به احسان خويش مرا در كنف رحمت خود جاى ده و به فضل و كرم خويش در پرده عافيت خود بپوشان.

اَللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَتُوبُ إِلَيْكَ مِنْ كُلِّ مَا خَالَفَ إِرَادَتَكَ أَوْ زَالَ عَنْ مَحَبَّتِكَ مِنْ خَطَرَاتِ قَلْبِي وَ لَحَظَاتِ عَيْنِي‏
اى خداوند، به درگاه تو توبه مى ‏كنم از هر خاطره بد كه در دلم خطور كرده و هر نگاه گناه آلود كه چشمم مرتكب شده‏

وَ حِكَايَاتِ لِسَانِي تَوْبَةً تَسْلَمُ بِهَا كُلُّ جَارِحَةٍ عَلَى حِيَالِهَا مِنْ تَبِعَاتِكَ وَ تَأْمَنُ مِمَا يَخَافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ أَلِيمِ سَطَوَاتِكَ‏
و هر سخن بيجا كه بر زبانم جارى گشته كه خلاف اراده تو و بيرون از دايره دوستى تو بوده است، توبه مى‏كنم آن چنان كه يك يك اعضايم از عقوبتهاى تو به سلامت مانند و از خشم دردناك تو كه متجاوزان و ستمكاران از آن بيمناكند در امان باشند.

اَللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتِي بَيْنَ يَدَيْكَ وَ وَجِيبَ قَلْبِي مِنْ خَشْيَتِكَ وَ اضْطِرَابَ أَرْكَانِي مِنْ هَيْبَتِكَ‏
بار خدايا به تنهايى من در برابر خود و تپيدنهاى دلم از خوف خود و لرزش اعضايم از هيبت خود رحمت آور،

فَقَدْ أَقَامَتْنِي – يَا رَبِّ – ذُنُوبِي مَقَامَ الْخِزْيِ بِفِنَائِكَ فَإِنْ سَكَتُّ لَمْ يَنْطِقْ عَنِّي أَحَدٌ وَ إِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِأَهْلِ الشَّفَاعَةِ
كه گناهانم، اى پروردگار من، مرا در پيشگاه تو در مقام رسوايى بر پاى داشته. اگر خود خاموشى گزينم، كسى درباره من سخن نخواهد گفت و اگر شفيعى بطلبم، دانم كه سزاوار شفاعت نيستم تا كسى مرا شفاعت كند.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ شَفِّعْ فِي خَطَايَايَ كَرَمَكَ وَ عُدْ عَلَى سَيِّئَاتِي بِعَفْوِكَ وَ لاَ تَجْزِنِي جَزَائِي مِنْ عُقُوبَتِكَ‏
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و كرمت را شفيع خطاهاى من قرار ده و به عفو و بخشايش خود گناهانم عفو كن و مرا به عقوبتى كه سزاوار آنم جزا مده‏

وَ ابْسُطْ عَلَيَّ طَوْلَكَ وَ جَلِّلْنِي بِسِتْرِكَ وَ افْعَلْ بِي فِعْلَ عَزِيزٍ تَضَرَّعَ إِلَيْهِ عَبْدٌ ذَلِيلٌ فَرَحِمَهُ أَوْ غَنِيٍّ تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقِيرٌ فَنَعَشَهُ‏
و احسان خود به فراوانى به من ارزانى دار و مرا در پرده عفو خود بپوشان. اى خداوند، با من همانند پيروزمندى رفتار كن كه بنده‏اى ذليل در برابرش زارى مى‏ كند و آن پيروزمند بر او رحمت مى ‏آورد، يا همانند توانگرى كه فقيرى راه بر او مى‏گيرد و آن توانگر بى‏ نيازش مى ‏سازد.

اَللَّهُمَّ لاَ خَفِيرَ لِي مِنْكَ فَلْيَخْفُرْنِي عِزُّكَ وَ لاَ شَفِيعَ لِي إِلَيْكَ فَلْيَشْفَعْ لِي فَضْلُكَ وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِي خَطَايَايَ فَلْيُؤْمِنِّي عَفْوُكَ‏
بار خدايا، كس نيست كه مرا پناه دهد، سايه عز توست كه بايست مرا پناه دهد. كس نيست كه به درگاه تو شفيع من شود، فضل و كرم توست كه بايست مرا شفاعت كند. گناهانم مرا مى‏ ترساند، عفو توست كه بايست مرا ايمنى بخشد.

فَمَا كُلُّ مَا نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنِّي بِسُوءِ أَثَرِي وَ لاَ نِسْيَانٍ لِمَا سَبَقَ مِنْ ذَمِيمِ فِعْلِي‏
اى خداوند من، آنچه بر زبان مى‏آورم نه از آن روست كه از اعمال ناستوده خود بى ‏خبرم، يا كردارهاى ناپسند خود از ياد برده ‏ام،

لَكِنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُكَ وَ مَنْ فِيهَا وَ أَرْضُكَ وَ مَنْ عَلَيْهَا مَا أَظْهَرْتُ لَكَ مِنَ النَّدَمِ وَ لَجَأْتُ إِلَيْكَ فِيهِ مِنَ التَّوْبَةِ
بل براى آن است كه آسمان‏ها و ساكنان آنها و زمين و هر چه بر روى آن است، پشيمانى مرا كه در برابر تو اظهار كرده ‏ام بشنوند و بدانند كه توبه كرده‏ ام و به تو پناه آورده ‏ام.

فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِكَ يَرْحَمُنِي لِسُوءِ مَوْقِفِي أَوْ تُدْرِكُهُ الرِّقَّةُ عَلَيَّ لِسُوءِ حَالِي فَيَنَالَنِي مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِيَ أَسْمَعُ لَدَيْكَ مِنْ دُعَائِي‏
باشد كه يكى از آنها بر شوربختى من رحمت آرد يا بر بد حالى منش رقت آيد و در حق من دعايى كند كه تو زودتر از دعاى من مستجاب فرمايى،

أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْكَدُ عِنْدَكَ مِنْ شَفَاعَتِي تَكُونُ بِهَا نَجَاتِي مِنْ غَضَبِكَ وَ فَوْزَتِي بِرِضَاكَ‏
يا روى شفاعت بر زمين نهد و شفاعت او از درخواست من مقبول‏تر افتد و سبب رهايى من از خشم تو و توفيق يافتن من به خشنودى تو باشد.

اَللَّهُمَّ إِنْ يَكُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً إِلَيْكَ فَأَنَا أَنْدَمُ النَّادِمِينَ وَ إِنْ يَكُنِ التَّرْكُ لِمَعْصِيَتِكَ إِنَابَةً فَأَنَا أَوَّلُ الْمُنِيبِينَ‏
بار خدايا، اگر پشيمانى به درگاه تو توبه است، من پشيمان‏ترين پشيمانانم و اگر ترك گناه بازگشت به توست، من نخستين بازگشتگانم‏

وَ إِنْ يَكُنِ الاِسْتِغْفَارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ‏
و اگر استغفار است كه گناهان را مى‏ ريزد، من در زمره استغفار كنندگانم.

اَللَّهُمَّ فَكَمَا أَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ وَ حَثَثْتَ عَلَى الدُّعَاءِ وَ وَعَدْتَ الْإِجَابَةَ
اى خداوند، همچنان كه ما را به توبه فرمان داده ‏اى و پذيرفتنش بر عهده گرفته‏ا ى، همچنان كه ما را به دعا بر انگيخته ‏اى و وعده اجابت داده‏ اى،

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ لاَ تَرْجِعْنِي مَرْجِعَ الْخَيْبَةِ مِنْ رَحْمَتِكَ‏
پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و توبه من بپذير و به جايى كه نوميدان از رحمت خود را باز مى ‏گردانى باز مگردان.

إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ عَلَى الْمُذْنِبِينَ وَ الرَّحِيمُ لِلْخَاطِئِينَ الْمُنِيبِينَ‏
تويى آن كه توبه گنهكاران مى ‏پذيرى و با خطاكاران بازگشته از خطا مهربان هستى.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا هَدَيْتَنَا بِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا اسْتَنْقَذْتَنَا بِهِ‏
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست آن سان كه ما را به سبب او راه هدايت نمودى. بر محمد و خاندانش درود بفرست آن سان كه ما را به هدايت او نجات بخشيدى.

وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ صَلاَةً تَشْفَعُ لَنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ يَوْمَ الْفَاقَةِ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ
بر محمد و خاندانش درود بفرست، درودى كه در روز بازپسين، روز بينوايى، شفيع ما به نزد تو باشد، كه تو بر هر كارى توانايى. و هو عليك يسير


 


Warning: Trying to access array offset on value of type null in /home/ifapasar/tehranloh1.ir/wp-content/themes/betheme-2196/includes/content-single.php on line 286
مدیریت انفورماتیک تهران لوح

دیدگاه ها بسته شده است