اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي وَ يَتَشَعَّبُ لَهُ فِكْرِي وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا عافيت بخش از وامى كه بدان چهره ام دژم شود و خاطرم پريشان گردد و فكرم پراكنده ماند و تلاش من در اداى آن به دراز كشد.
وَ أَعُوذُ بِكَ يَا رَبِّ مِنْ هَمِّ الدَّيْنِ وَ فِكْرِهِ وَ شُغْلِ الدَّيْنِ وَ سَهَرِهِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِذْنِي مِنْهُ
خداوندا، به تو پناه مى آورم از اندوه وامدارى و انديشه آن و دل مشغولى براى آن و بى خوابى كشيدن در غم آن. پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا از وام در پناه خوددار.
وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ يَا رَبِّ مِنْ ذِلَّتِهِ فِي الْحَيَاةِ وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ
اى پروردگار من، از تو زنهار مى خواهم از ذلت وامدارى در اين جهان و از تبعات و عواقب آن پس از مرگ. پس درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا در امان خود گير، يا به مالى سرشار يا به كفافى ناگسستنى.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ احْجُبْنِي عَنِ السَّرَفِ وَ الاِزْدِيَادِ وَ قَوِّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الاِقْتِصَادِ وَ عَلِّمْنِي حُسْنَ التَّقْدِيرِ
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا از اسراف و زياده روى دور دار و به بخشش همراه با ميانه روى از كجروى بازدار و به من بياموز آن روش نيكو را كه هزينه ام از درآمد بيش نبود
وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التَّبْذِيرِ وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلاَلِ أَرْزَاقِي وَ وَجِّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِي
و به لطف خويش از تبذير نگهدار و روزى من از حلال روان گردان و انفاق هاى مرا به راه هاى خير متوجه ساز
وَ ازْوِ عَنِّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَأَدِّياً إِلَى بَغْيٍ أَوْ مَا أَتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً
و از من بستان آن مال كه مرا مغرور سازد يا به ستمگرى اندازد يا به طغيانم كشاند.
اَللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَيَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ وَ أَعِنِّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ
اى خداوند، محبوب من گردان همنشينى با درويشان را و يارى ام ده كه بر مصاحبت آنان شكيبا باشم.
وَ مَا زَوَيْتَ عَنِّي مِنْ مَتَاعِ الدُّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ
هر چه از متاع اين جهانى از من گرفته اى، در خزاين باقى خود براى من اندوخته گردان.
وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا وَ عَجَّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنَّتِكَ
و آنچه را از خواسته دنيوى نصيب من ساخته اى و در اين جهان به من عطا كرده اى وسيله اى ساز براى رسيدن من به آستان عز خود و پيوستن من به مقام قرب خود و دست يافتن من به بهشت جاويد خود.
إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ
زيرا تو داراى احسان بزرگ و بسيار بخشنده بزرگوارى