دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه باترجمه

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ حَصِّنْ ثُغُورَ الْمُسْلِمِينَ بِعِزَّتِكَ وَ أَيِّدْ حُمَاتَهَا بِقُوَّتِكَ وَ أَسْبِغْ عَطَايَاهُمْ مِنْ جِدَتِكَ‏
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرزهاى مسلمانان را به پيروزمندى خويش استوار گردان و مرزبانان را به نيروى خود يارى ده و از خزانه افضال خويش عطايشان به فراوانى ارزانى دار.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ كَثِّرْ عِدَّتَهُمْ وَ اشْحَذْ أَسْلِحَتَهُمْ وَ احْرُسْ حَوْزَتَهُمْ وَ امْنَعْ حَوْمَتَهُمْ وَ أَلِّفْ جَمْعَهُمْ‏
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و شمارشان افزون كن و سلاحشان برنده. حوزه‏هاشان حراست فرماى و پيرامونشان را نفوذ ناپذير گردان. جمعشان متحد كن‏

وَ دَبِّرْ أَمْرَهُمْ وَ وَاتِرْ بَيْنَ مِيَرِهِمْ وَ تَوَحَّدْ بِكِفَايَةِ مُؤَنِهِمْ وَ اعْضُدْهُمْ بِالنَّصْرِ وَ أَعِنْهُمْ بِالصَّبْرِ وَ الْطُفْ لَهُمْ فِي الْمَكْرِ
و خود به تدبير كارهاشان پرداز. سر رشته آذوقه ‏شان گسسته مگردان و دشواريها از پيش پايشان بردار. آنان را به نصرت خويش قوت بخش و به شكيبايى مدد نماى و دفع مكر دشمن را به ايشان بياموز.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَرِّفْهُمْ مَا يَجْهَلُونَ وَ عَلِّمْهُمْ مَا لاَ يَعْلَمُونَ وَ بَصِّرْهُمْ مَا لاَ يُبْصِرُونَ‏
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و به مدافعان مرزها هر چه نمى‏شناسند بشناسان و ايشان را هر چه نمى ‏دانند بياموز و چشمانشان را بر هر چه نمى‏ بينند بگشاى.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْسِهِمْ عِنْدَ لِقَائِهِمُ الْعَدُوَّ ذِكْرَ دُنْيَاهُمُ الْخَدَّاعَةِ الْغَرُورِ
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و چون با دشمنان روياروى شوند، ياد دنياى مكار فريبنده از خاطرشان بزداى‏

وَ امْحُ عَنْ قُلُوبِهِمْ خَطَرَاتِ الْمَالِ الْفَتُونِ وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نُصْبَ أَعْيُنِهِمْ‏
و هوس حطام فتنه‏ انگيز اين جهانى از دلشان محو كن و بهشت را پيش چشم ايشان دار

وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ وَ الْحُورِ الْحِسَانِ‏
و آن مساكن جاويد و آن منازل كريم و آن حوران خوبروى‏

وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الثَّمَرِ حَتَّى لاَ يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْإِدْبَارِ وَ لاَ يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ
و آن جويباران سرشار از آشاميدنى ‏هاى نغز و گوارا و آن درختان سر فرو داشته و بارور از ميوه ‏هاى گونه‏گون بهشتى را به آنان بنماى، تا هواى پشت كردن به دشمن در دل هيچ يك از ايشان نجنبد و خيال گريختن از هماورد از خاطر كس نگذرد.

اَللَّهُمَّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوَّهُمْ وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ وَ فَرِّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ‏
اى خداوند، به اين نيايش، خصمشان درهم شكن و چنگال دشمن از تنشان كوتاه كن و ميان دشمنان و سلاح هايشان جدايى افكن و بند دلشان بگسل‏

وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ وَ حَيِّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ وَ ضَلِّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ
و چنان كن كه ميان ايشان و زاد و توشه ايشان فاصله‏اى بزرگ پديد آيد و در راه سرگشته و حيرانشان گردان و آن سان كن كه راه خويش گم كنند. اى خداوند، دشمنانشان را راه مدد بربند

وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَدَ وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرُّعْبَ وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النُّطْقِ‏
و از شمارشان بكاه و قلوبشان لبريز از وحشت نماى و دستشان از تطاول كوتاه كن و زبانشان از گفتن به بند آر

وَ شَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ وَ نَكِّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ‏
و چنان كن كه شكست ايشان سبب پراكندگى و عبرت آن كسان گردد كه از پى‏ شان مى ‏آيند و چون ايشان را به خوارى در افكنى از آن پس هيچ لشكر انگيز طمع در ستيز با ما نكند.

اَللَّهُمَّ عَقِّمْ أَرْحَامَ نِسَائِهِمْ وَ يَبِّسْ أَصْلاَبَ رِجَالِهِمْ وَ اقْطَعْ نَسْلَ دَوَابِّهِمْ وَ أَنْعَامِهِمْ‏
اى خداوند، زنانشان از زادن سترون دار و مردانشان را از آب پشت بخشكان و نسل چارپايان و ستورانشان منقطع گردان.

لاَ تَأْذَنْ لِسَمَائِهِمْ فِي قَطْرٍ وَ لاَ لِأَرْضِهِمْ فِي نَبَاتٍ‏
آسمانشان را مفرماى كه بر آنان قطره ‏اى ببارد و زمينشان را مفرماى كه گياهى بروياند.

اَللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلاَمِ وَ حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ‏
بار خدايا، بدين نيايش، بلاد مسلمانان نيرومند گردان و شهرهاشان استوار. اموالشان را فزونى ده‏

وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لاَ يُعْبَدَ فِي بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ وَ لاَ تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ‏
و چنان كن كه از نبرد با دشمن فراغت جويند و روى به پرستش تو نهند و به جاى پيكار با دشمن با تو خلوت كنند، تا مردم سراسر زمين كسى جز تو نپرستند و در برابر كس جز تو چهره بر خاك نسايند.

اَللَّهُمَّ اغْزُ بِكُلِّ نَاحِيَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ بِإِزَائِهِمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ‏
بار خدايا، مسلمانان هر ثغرى را براى نبرد با مشركانى كه در برابر ايشانند بسيج فرماى‏

وَ أَمْدِدْهُمْ بِمَلاَئِكَةٍ مِنْ عِنْدِكَ مُرْدِفِينَ حَتَّى يَكْشِفُوهُمْ إِلَى مُنْقَطَعِ التُّرَابِ قَتْلاً فِي أَرْضِكَ وَ أَسْراً
و آنان را به گروه هايى از ملائكه كه پى در پى، از پس هم، به ياريشان فرود مى ‏آيند يارى نماى، تا دشمنان تو را تا آنجا كه خاك زمين به پايان مى‏ رسد به كشتن و اسير كردن واپس رانند،

أَوْ يُقِرُّوا بِأَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ‏
يا آنكه مشركان اقرار كنند كه تويى الله، آن خداى كه جز او خدايى نيست، يكتا و بى ‏انباز.

اَللَّهُمَّ وَ اعْمُمْ بِذَلِكَ أَعْدَاءَكَ فِي أَقْطَارِ الْبِلاَدِ مِنَ الْهِنْدِ وَ الرُّومِ وَ التُّرْكِ وَ الْخَزَرِ وَ الْحَبَشِ وَ النُّوبَةِ وَ الزَّنْجِ‏
اى خداوند، چنان كن كه اين دعا همه دشمنانت را در اقطار بلاد در بر گيرد:از هندوان و روميان و تركان و خزران و حبشيان و مردم نوبه و زنگبار

وَ السَّقَالِبَةِ وَ الدَّيَالِمَةِ وَ سَائِرِ أُمَمِ الشِّرْكِ الَّذِينَ تَخْفَى أَسْمَاؤُهُمْ وَ صِفَاتُهُمْ وَ قَدْ أَحْصَيْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِكَ وَ أَشْرَفْتَ عَلَيْهِمْ بِقُدْرَتِكَ‏
و سقلابيان و ديلميان و ديگر امم مشرك كه نام و صفاتشان كس نداند و تو خود به علم خود شمارشان كرده‏ اى و به قدرت خود بر آنان اشراف دارى.

اَللَّهُمَّ اشْغَلِ الْمُشْرِكِينَ بِالْمُشْرِكِينَ عَنْ تَنَاوُلِ أَطْرَافِ الْمُسْلِمِينَ‏
اى خداوند، مشركان را به مشركان مشغول دار تا از تطاول بر بلاد اسلاميان باز مانند

وَ خُذْهُمْ بِالنَّقْصِ عَنْ تَنَقُّصِهِمْ وَ ثَبِّطْهُمْ بِالْفُرْقَةِ عَنِ الاِحْتِشَادِ عَلَيْهِمْ‏
و از شمار ايشان بكاه تا از شمار مسلمانان نكاهند. ميانشان جدايى افكن تا بر ضد مسلمانان متحد شدن نتوانند.

اَللَّهُمَّ أَخْلِ قُلُوبَهُمْ مِنَ الْأَمَنَةِ وَ أَبْدَانَهُمْ مِنَ الْقُوَّةِ وَ أَذْهِلْ قُلُوبَهُمْ عَنِ الاِحْتِيَالِ‏
بار خدايا، آرامش از دلشان و نيرومندى از تنشان دور كن و انديشه هر حيله و نيرنگ از قلوبشان بپرداز.

وَ أَوْهِنْ أَرْكَانَهُمْ عَنْ مُنَازَلَةِ الرِّجَالِ وَ جَبِّنْهُمْ عَنْ مُقَارَعَةِ الْأَبْطَالِ‏
به هنگام نبرد با مردان ما دست و پايشان سست گردان و در دلشان بيم افكن تا از جدال و آويز با سلحشوران اسلام عاجز آيند.

وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلاَئِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ
لشكرى از ملائكه خود، همراه با خشم و عذاب خود بر سرشان فرست، آن سان كه در جنگ بدر فرستادى،

تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ‏
تا رگ حياتشان قطع كنى و جاه و جلالشان از ميان ببرى و جمعشان پراكنده سازى.

اَللَّهُمَّ وَ امْزُجْ مِيَاهَهُمْ بِالْوَبَاءِ وَ أَطْعِمَتَهُمْ بِالْأَدْوَاءِ وَ ارْمِ بِلاَدَهُمْ بِالْخُسُوفِ‏
اى خداوند، آب‏هاشان را به وبا بيالاى و طعامشان به دردها بياميز و شهرهاشان در زمين فرو بر

وَ أَلِحَّ عَلَيْهَا بِالْقُذُوفِ وَ افْرَعْهَا بِالْمُحُولِ وَ اجْعَلْ مِيَرَهُمْ فِي أَحَصِّ أَرْضِكَ وَ أَبْعَدِهَا عَنْهُمْ‏
و پى در پى سنگ بلا بر سرزمينشان ببار و آن را به قحط سال دچار كن و توشه و زادشان را در بى ‏باران‏ترين و خشك‏ترين و دورترين زمينها قرار ده،

وَ امْنَعْ حُصُونَهَا مِنْهُمْ أَصِبْهُمْ بِالْجُوعِ الْمُقِيمِ وَ السُّقْمِ الْأَلِيمِ‏
پناه گاههاى زمين به رويشان سد كن و به گرسنگى مداوم و بيمارى دردناك مبتلايشان گردان.

اَللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ‏
بار خدايا، هر جنگجويى از گروندگان به آيين تو كه به جنگ با آنان برخيزد و هر مجاهدى از پيروان سنت تو كه با آنان جهاد كند

لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ وَ هَيِّئْ لَهُ الْأَمْرَ وَ تَوَلَّهُ بِالنُّجْحِ‏
تا دين تو بيشتر اعتلا يابد و حزب تو تواناتر شود و نصيب تو افزون‏تر گردد، پس هر چه خواهد برايش ميسر گردان و اسباب كار او مهيا كن و بر عهده گير كه پيروزى ‏اش دهى.

وَ تَخَيَّرْ لَهُ الْأَصْحَابَ وَ اسْتَقْوِ لَهُ الظَّهْرَ وَ أَسْبِغْ عَلَيْهِ فِي النَّفَقَةِ وَ مَتِّعْهُ بِالنَّشَاطِ
خداوندا، يارانى موافقش ده و پشتش محكم گردان و هزينه ‏اش به فراوانى ارزانى دار و او را به نشاط و خرمى متمتع ساز

وَ أَطْفِ عَنْهُ حَرَارَةَ الشَّوْقِ وَ أَجِرْهُ مِنْ غَمِّ الْوَحْشَةِ وَ أَنْسِهِ ذِكْرَ الْأَهْلِ وَ الْوَلَدِ
و آتش اشتياق او به يار و ديار در دلش فرو نشان و از غم تنهاييش در پناه خود دار و ياد زن و فرزند از خاطرش محو كن.

وَ أْثُرْ لَهُ حُسْنَ النِّيَّةِ وَ تَوَلَّهُ بِالْعَافِيَةِ وَ أَصْحِبْهُ السَّلاَمَةَ وَ أَعْفِهِ مِنَ الْجُبْنِ وَ أَلْهِمْهُ الْجُرْأَةَ
خداوندا، به حسن نيتش راه نماى و عافيتش بخش و سلامتش بدار و ترس از او دور دار و دلش به جرئت و شهامت قوى گردان‏

وَ ارْزُقْهُ الشِّدَّةَ وَ أَيِّدْهُ بِالنُّصْرَةِ وَ عَلِّمْهُ السِّيَرَ وَ السُّنَنَ وَ سَدِّدْهُ فِي الْحُكْمِ‏
و صلابت و سختى‏اش ده و به نصرت خويش يارى نما و سيرت ها و سنت هاى دين به او بياموز و در فرماندهى راه صوابش پيش پاى بگشاى‏

وَ اعْزِلْ عَنْهُ الرِّيَاءَ وَ خَلِّصْهُ مِنَ السُّمْعَةِ وَ اجْعَلْ فِكْرَهُ وَ ذِكْرَهُ وَ ظَعْنَهُ وَ إِقَامَتَهُ فِيكَ وَ لَكَ‏
و از رياكارى بر كنار دار و از دلبستگى به نام و آوازه برهان و چنان كن كه فكر و سخن و سفر و حضرتش در تو و براى تو باشد.

فَإِذَا صَافَّ عَدُوَّكَ وَ عَدُوَّهُ فَقَلِّلْهُمْ فِي عَيْنِهِ وَ صَغِّرْ شَأْنَهُمْ فِي قَلْبِهِ وَ أَدِلْ لَهُ مِنْهُمْ وَ لاَ تُدِلْهُمْ مِنْهُ‏
اى خداوند، هر گاه با دشمن تو و دشمن خود مصاف در پيوندد، شمار هماوردان در چشمش اندك آور و هيبتشان در دلش خرد بنماى. او را بر دشمن چيره گردان و دشمن را بر او چيره مگردان.

فَإِنْ خَتَمْتَ لَهُ بِالسَّعَادَةِ وَ قَضَيْتَ لَهُ بِالشَّهَادَةِ فَبَعْدَ أَنْ يَجْتَاحَ عَدُوَّكَ بِالْقَتْلِ‏
و اگر خواهى زندگى ‏اش را به نيكبختى پايان دهى و به خلعت شهادتش بنوازى، چنان كن كه شهادت او پس از آن باشد كه دشمنت را هلاك ساخته باشد.

وَ بَعْدَ أَنْ يَجْهَدَ بِهِمُ الْأَسْرُ وَ بَعْدَ أَنْ تَأْمَنَ أَطْرَافُ الْمُسْلِمِينَ وَ بَعْدَ أَنْ يُوَلِّيَ عَدُوُّكَ مُدْبِرِينَ‏
يا به بند اسارت آورده باشد و اطراف بلاد اسلاميان از تجاوز خصم ايمن گرديده باشد و دشمنان تو پشت كرده روى به هزيمت نهاده باشند.

اَللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ خَلَفَ غَازِياً أَوْ مُرَابِطاً فِي دَارِهِ أَوْ تَعَهَّدَ خَالِفِيهِ فِي غَيْبَتِهِ أَوْ أَعَانَهُ بِطَائِفَةٍ مِنْ مَالِهِ‏
اى خداوند، هر مسلمانى كه پس از رفتن يكى از غازيان يا مرزبانان به ميدان نبرد، به جاى او عهده ‏دار امور خانه‏اش گردد، يا بازماندگانش را سرپرستى كند يا به بخشى از مال خود جنگجو را مدد رساند

أَوْ أَمَدَّهُ بِعِتَادٍ أَوْ شَحَذَهُ عَلَى جِهَادٍ أَوْ أَتْبَعَهُ فِي وَجْهِهِ دَعْوَةً أَوْ رَعَى لَهُ مِنْ وَرَائِهِ حُرْمَةً
يا به ساز و برگ نبرد يارى دهد، يا بر جهادش بر انگيزد، يا دعاى خير خود بدرقه راهش گرداند، يا در غياب او حرمتش رعايت كند،

فَآجِرْ لَهُ مِثْلَ أَجْرِهِ وَزْناً بِوَزْنٍ وَ مِثْلاً بِمِثْلٍ وَ عَوِّضْهُ مِنْ فِعْلِهِ عِوَضاً حَاضِراً يَتَعَجَّلُ بِهِ نَفْعَ مَا قَدَّمَ وَ سُرُورَ مَا أَتَى بِهِ‏
او را پاداشى ده همچند پاداش آن جنگجو، به همان مقدار و همان گونه. اى خداوند، جزاى كار او، بهرى در اين دنيا عطا كن كه سود آن مال كه تقديم داشته و شادمانى عملى كه به جاى آورده، به زودى فراچنگ آرد

إِلَى أَنْ يَنْتَهِيَ بِهِ الْوَقْتُ إِلَى مَا أَجْرَيْتَ لَهُ مِنْ فَضْلِكَ وَ أَعْدَدْتَ لَهُ مِنْ كَرَامَتِكَ‏
و چون عمرش به پايان رسد فضل و نعمتى كه برايش قرار داده‏ اى و كرامتى كه مهيا داشته‏اى، نصيبش گردد.

اَللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَهَمَّهُ أَمْرُ الْإِسْلاَمِ وَ أَحْزَنَهُ تَحَزُّبُ أَهْلِ الشِّرْكِ عَلَيْهِمْ فَنَوَى غَزْوًى أَوْ هَمَّ بِجِهَادٍ فَقَعَدَ بِهِ ضَعْفٌ‏
بار خدايا، هر مسلمانى كه امر اسلام دل مشغولش دارد و بسيج مشركان بر ضد مسلمانان ملولش كند و آهنگ جنگ در دل او پديد آيد يا جهاد را كار بندد، سپس به سبب ناتوانى جسم از كار بازماند

أَوْ أَبْطَأَتْ بِهِ فَاقَةٌ أَوْ أَخَّرَهُ عَنْهُ حَادِثٌ أَوْ عَرَضَ لَهُ دُونَ إِرَادَتِهِ مَانِعٌ‏
يا فقر و بينوايى كار او به تعويق افكند، يا حادثه‏اى از عزمش باز دارد، يا به ناگاه مانعى بر سر راهش پديد آيد،

فَاكْتُبِ اسْمَهُ فِي الْعَابِدِينَ وَ أَوْجِبْ لَهُ ثَوَابَ الْمُجَاهِدِينَ وَ اجْعَلْهُ فِي نِظَامِ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ‏
نامش در زمره عابدان بنگار و ثواب مجاهدانش ده و در شمار شهيدان و صالحانش در آر.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلاَةً عَالِيَةً عَلَى الصَّلَوَاتِ مُشْرِفَةً فَوْقَ التَّحِيَّاتِ‏
بار خدايا، بر محمد بنده خود و رسول خود و آل محمد درود بفرست، درودى برتر از هر درود ديگر و فراتر از هر تحيت،

صَلاَةً لاَ يَنْتَهِي أَمَدُهَا وَ لاَ يَنْقَطِعُ عَدَدُهَا كَأَتَمِّ مَا مَضَى مِنْ صَلَوَاتِكَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ‏
درودى كه زمانش پايان نيابد و شمارش منقطع نگردد، درودى تمام‏تر و كامل‏تر از هر درود ديگر كه يكى ديگر از دوستانت را فرستاده ‏اى،

إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ الْمُبْدِئُ الْمُعِيدُ الْفَعَّالُ لِمَا تُرِيدُ
كه تو بخشنده‏ اى و ستوده ‏اى، پديد آورنده ‏اى و به صندوق عدم باز گرداننده‏ اى و هر چه خواهى همان كنى.