سوره سجده با ترجمه فارسی و انگلیسی

سوره سجده با ترجمه فارسی و انگلیسی در این صفحه از سایت تهران لوح قرار داده شده است. البته شما قاریان می توانید تمامی سوره های قرآن را ببینید و قاری مورد نظرتان را انتخاب کنید . برای دیدن صفحه قرآن کریم کلیک نمایید.

سوره سجده -سورة السجدة SURA 32. Sajda, or Adoration

﴿ سورة السجدة – سورة ٣٢ –   تعداد آیات ٣٠ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الم ﴿١﴾ تَنْزِیلُ الْکِتَابِ لا رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ ﴿٢﴾

 أَمْ یَقُولُونَ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِیرٍ مِنْ قَبْلِکَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿٣﴾ 

اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَکُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلا شَفِیعٍ أَفَلا تَتَذَکَّرُونَ ﴿٤﴾

 یُدَبِّرُ الأمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الأرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ ﴿٥﴾ 

ذَلِکَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ ﴿٦﴾ 

الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الإنْسَانِ مِنْ طِینٍ ﴿٧﴾

 ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِینٍ ﴿٨﴾

 ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِیهِ مِنْ رُوحِهِ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالأبْصَارَ وَالأفْئِدَةَ قَلِیلا مَا تَشْکُرُونَ ﴿٩﴾

 وَقَالُوا أَئِذَا ضَلَلْنَا فِی الأرْضِ أَئِنَّا لَفِی خَلْقٍ جَدِیدٍ بَلْ هُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ کَافِرُونَ ﴿١٠﴾ 

قُلْ یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١١﴾

 وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاکِسُو رُءُوسِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾ 

وَلَوْ شِئْنَا لآتَیْنَا کُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَکِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لأمْلأنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِینَ ﴿١٣﴾

 فَذُوقُوا بِمَا نَسِیتُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَذَا إِنَّا نَسِینَاکُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾

 إِنَّمَا یُؤْمِنُ بِآیَاتِنَا الَّذِینَ إِذَا ذُکِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لا یَسْتَکْبِرُونَ ﴿١٥﴾

 تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿١٦﴾

 فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٧﴾

 أَفَمَنْ کَانَ مُؤْمِنًا کَمَنْ کَانَ فَاسِقًا لا یَسْتَوُونَ ﴿١٨﴾

 أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلا بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾

 وَأَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ کُلَّمَا أَرَادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِیدُوا فِیهَا وَقِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿٢٠﴾

 وَلَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الأدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الأکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ ﴿٢١﴾

 وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنْتَقِمُونَ ﴿٢٢﴾ 

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْکِتَابَ فَلا تَکُنْ فِی مِرْیَةٍ مِنْ لِقَائِهِ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِی إِسْرَائِیلَ ﴿٢٣﴾ 

وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا وَکَانُوا بِآیَاتِنَا یُوقِنُونَ ﴿٢٤﴾ 

إِنَّ رَبَّکَ هُوَ یَفْصِلُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ﴿٢٥﴾

 أَوَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فِی مَسَاکِنِهِمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَاتٍ أَفَلا یَسْمَعُونَ ﴿٢٦﴾ 

أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الأرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْکُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنْفُسُهُمْ أَفَلا یُبْصِرُونَ ﴿٢٧﴾

 وَیَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ ﴿٢٨﴾

 قُلْ یَوْمَ الْفَتْحِ لا یَنْفَعُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِیمَانُهُمْ وَلا هُمْ یُنْظَرُونَ ﴿٢٩﴾

 فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ ﴿٣٠﴾

---

 ترجمه فارسی سورة السجده

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

الم (1)

این کتابی است که از سوی پروردگار جهانیان نازل شده، و شک و تردیدی در آن نیست! (2)

ولی آنان می‏گویند: «(محمد) آن را بدروغ به خدا بسته است‏»، اما این سخن حقی است از سوی پروردگارت تا گروهی را انذار کنی که پیش از تو هیچ انذارکننده‏ای برای آنان نیامده است، شاید (پند گیرند و) هدایت شوند! (3)

خداوند کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش روز ( شش دوران) آفرید، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت; هیچ سرپرست و شفاعت کننده‏ای برای شما جز او نیست; آیا متذکر نمی‏شوید؟! (4)

امور این جهان را از آسمان به سوی زمین تدبیر می‏کند; سپس در روزی که مقدار آن هزار سال از سالهایی است که شما می‏شمرید بسوی او بالا می‏رود (و دنیا پایان می‏یابد). (5)

او خداوندی است که از پنهان و آشکار با خبر است، و شکست‏ناپذیر و مهربان است! (6)

او همان کسی است که هر چه را آفرید نیکو آفرید; و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد; (7)

سپس نسل او را از عصاره‏ای از آب ناچیز و بی‏قدر آفرید. (8)

سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خویش در وی دمید; و برای شما گوش و چشمها و دلها قرار داد; اما کمتر شکر نعمتهای او را بجا می‏آورید! (9)

آنها گفتند: «آیا هنگامی که ما (مردیم و) در زمین گم شدیم، آفرینش تازه‏ای خواهیم یافت؟! س‏ذللّه ولی آنان لقای پروردگارشان را انکار می‏کنند (و می‏خواهند با انکار معاد، آزادانه به هوسرانی خویش ادامه دهند). (10)

بگو: «فرشته مرگ که بر شما مامور شده، (روح) شما را می‏گیرد; سپس شما را بسوی پروردگارتان بازمی‏گردانند.» (11)

و اگر ببینی مجرمان را هنگامی که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده، می‏گویند: س‏خ‏للّهپروردگارا! آنچه وعده کرده بودی دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا کار شایسته‏ای انجام دهیم; ما (به قیامت) یقین داریم!» (12)

و اگر می‏خواستیم به هر انسانی هدایت لازمش را (از روی اجبار بدهیم) می‏دادیم; ولی (من آنها را آزاد گذارده‏ام و) سخن و وعده‏ام حق است که دوزخ را (از افراد بی‏ایمان و گنهکار) از جن و انس همگی پر کنم! (13)

(و به آنها می‏گویم:) بچشید (عذاب جهنم را)! بخاطر اینکه دیدار امروزتان را فراموش کردید، ما نیز شما را فراموش کردیم; و بچشید عذاب جاودان را به خاطر اعمالی که انجام می‏دادید! (14)

تنها کسانی که به آیات ما ایمان می‏آورند که هر وقت این آیات به آنان یادآوری شود به سجده می‏افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا می‏آورند، و تکبر نمی‏کنند. (15)

پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‏شود (و بپا می‏خیزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید می‏خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‏ایم انفاق می‏کنند! (16)

هیچ کس نمی‏داند چه پاداشهای مهمی که مایه روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده، این پاداش کارهائی است که انجام می‏دادند! (17)

آیا کسی که باایمان باشد همچون کسی است که فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند. (18)

اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغهای بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایی (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام می‏دادند. (19)

و اما کسانی که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جایگاه همیشگی آنها آتش است; هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمی‏گردانند و به آنان گفته د: «بچشید عذاب آتشی را که انکار می‏کردید!» (20)

به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) می‏چشانیم، شاید بازگردند! (21)

چه کسی ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او یادآوری شده و او از آن اعراض کرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت! (22)

ما به موسی کتاب آسمانی دادیم; و شک نداشته باش که او آیات الهی را دریافت داشت; و ما آن را وسیله هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم! (23)

و از آنان امامان (و پیشوایانی) قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‏کردند; چون شکیبایی نمودند، و به آیات ما یقین داشتند. (24)

البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند داوری می‏کند (و هر کس را به سزای اعمالش می‏رساند)! (25)

آیا برای هدایت آنها همین کافی نیست که افراد زیادی را که در قرن پیش از آنان زندگی داشتند هلاک کردیم؟! اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه می‏روند; در این آیاتی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان); آیا نمی‏شنوند؟! (26)

آیا ندیدند که ما آب را بسوی زمینهای خشک می‏رانیم و بوسیله آن زراعتهایی می‏رویانیم که هم چهارپایانشان از آن می‏خورند و هم خودشان تغذیه می‏کنند; آیا نمی بینند؟! (27)

آنان می‏گویند: «اگر راست‏می‏گویید، این پیروزی شما کی خواهد بود؟!» (28)

بگو: «روز پیروزی، ایمان آوردن، سودی به حال کافران نخواهد داشت; و به آنها هیچ مهلت داده نمی‏شود!» (29)

حال که چنین است، از آنها روی بگردان و منتظر باش; آنها نیز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او!) (30)

---

ترجمه انگلیسی سوره سجده

SURA 32. Sajda, or Adoration

1. Alif, Lam, Mim.

2. [This is] the Revelation of the Book in which there is no doubt,- from the

Lord of the Worlds.

3. Or do they say, “He has forged it”? Nay, it is the Truth from thy Lord, that

thou mayest admonish a people to whom no warner has come before thee: in order

that they may receive guidance.

4. It is Allah Who has created the heavens and the earth, and all between them,

in six Days, and is firmly established on the Throne [of Authority]: ye have

none, besides Him, to protect or intercede [for you]: will ye not then receive

admonition?

5. He rules [all] affairs from the heavens to the earth: in the end will [all

affairs] go up to Him, on a Day, the space whereof will be [as] a thousand years

of your reckoning.

6. Such is He, the Knower of all things, hidden and open, the Exalted [in

power], the Merciful;-

7. He Who has made everything which He has created most good: He began the

creation of man with [nothing more than] clay,

8. And made his progeny from a quintessence of the nature of a fluid despised:

9. But He fashioned him in due proportion, and breathed into him something of

His spirit. And He gave you [the faculties of] hearing and sight and feeling

[and understanding]: little thanks do ye give!

10. And they say: “What! when we lie, hidden and lost, in the earth, shall we

indeed be in a Creation renewed? Nay, they deny the Meeting with their Lord.

11. Say: “The Angel of Death, put in charge of you, will [duly] take your souls:

then shall ye be brought back to your Lord.”

12. If only thou couldst see when the guilty ones will bend low their heads

before their Lord, [saying:] “Our Lord! We have seen and we have heard: Now then

send us back [to the world]: we will work righteousness: for we do indeed [now]

believe.”

13. If We had so willed, We could certainly have brought every soul its true

guidance: but the Word from Me will come true, “I will fill Hell with Jinns and

men all together.”

14. “Taste ye then – for ye forgot the Meeting of this Day of yours, and We too

will forget you – taste ye the Penalty of Eternity for your [evil] deeds!”

15. Only those believe in Our Signs, who, when they are recited to them, fall

down in prostration, and celebrate the praises of their Lord, nor are they

[ever] puffed up with pride.

16. Their limbs do forsake their beds of sleep, the while they call on their

Lord, in Fear and Hope: and they spend [in charity] out of the sustenance which

We have bestowed on them.

17. Now no person knows what delights of the eye are kept hidden [in reserve]

for them – as a reward for their [good] deeds.

18. Is then the man who believes no better than the man who is rebellious and

wicked? Not equal are they.

19. For those who believe and do righteous deeds are Gardens as hospitable

homes, for their [good] deeds.

20. As to those who are rebellious and wicked, their abode will be the Fire:

every time they wish to get away therefrom, they will be forced There into, and

it will be said to them: “Taste ye the Penalty of the Fire, the which ye were

wont to reject as false.”

21. And indeed We will make them taste of the Penalty of this [life] prior to

the supreme Penalty, in order that they may [repent and] return.

22. And who does more wrong than one to whom are recited the Signs of his Lord,

and who then turns away therefrom? Verily from those who transgress We shall

exact [due] Retribution.

23. We did indeed aforetime give the Book to Moses: be not then in doubt of its

reaching [thee]: and We made it a guide to the Children of Israel.

24. And We appointed, from among them, leaders, giving guidance under Our

command, so long as they persevered with patience and continued to have faith in

Our Signs.

25. Verily thy Lord will judge between them on the Day of Judgment, in the

matters wherein they differ [among themselves]

26. Does it not teach them a lesson, how many generations We destroyed before

them, in whose dwellings they [now] go to and fro? Verily in that are Signs: Do

they not then listen?

27. And do they not see that We do drive rain to parched soil [bare of herbage],

and produce therewith crops, providing food for their cattle and themselves?

Have they not the vision?

28. They say: “When will this decision be, if ye are telling the truth?”

29. Say: “On the Day of Decision, no profit will it be to Unbelievers if they

[then] believe! nor will they be granted a respite.”

30. So turn away from them, and wait: they too are waiting.

---