سوره حشر با ترجمه فارسی و انگلیسی

سوره حشر با ترجمه فارسی و انگلیسی در این صفحه از سایت فرهنگی و هنری و مذهبی تهران لوح قرار گرفته است. شما عزیزان می توانید سایر سوره های قرآن کریم را در سایت تهران لوح ببینید و قاری و زبان موردنظرتان را انتخاب کنید و آیات را دانلود نمایید. برای استفاده از این امکانات به صفحه قرآن کریم سایت تهران لوح مراجعه کنید.

SURA 59. Hashr, or The Gathering (or Banishment) سوره حشر – سورة الحشر

﴿ سورة الحشر – سورة ٥٩ – تعداد آیات ٢٤ ﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿١﴾ 

هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِنْ دِیَارِهِمْ لأوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ یَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الأبْصَارِ ﴿٢﴾ 

وَلَوْلا أَنْ کَتَبَ اللَّهُ عَلَیْهِمُ الْجَلاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿٣﴾ 

ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَنْ یُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿٤﴾ 

مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ أَوْ تَرَکْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِیُخْزِیَ الْفَاسِقِینَ ﴿٥﴾ 

وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَلا رِکَابٍ وَلَکِنَّ اللَّهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ ﴿٦﴾ 

مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ کَیْ لا یَکُونَ دُولَةً بَیْنَ الأغْنِیَاءِ مِنْکُمْ وَمَا آتَاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ ﴿٧﴾ 

لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِینَ الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ یَبْتَغُونَ فَضْلا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَیَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِکَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿٨﴾ 

وَالَّذِینَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالإیمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِمْ وَلا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَیُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ کَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٩﴾ 

وَالَّذِینَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلإخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالإیمَانِ وَلا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلا لِلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَحِیمٌ ﴿١٠﴾ 

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نَافَقُوا یَقُولُونَ لإخْوَانِهِمُ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَکُمْ وَلا نُطِیعُ فِیکُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّکُمْ وَاللَّهُ یَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَکَاذِبُونَ ﴿١١﴾ 

لَئِنْ أُخْرِجُوا لا یَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لا یَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَیُوَلُّنَّ الأدْبَارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ ﴿١٢﴾ 

لأنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِی صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ ﴿١٣﴾ 

لا یُقَاتِلُونَکُمْ جَمِیعًا إِلا فِی قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَیْنَهُمْ شَدِیدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَعْقِلُونَ ﴿١٤﴾ 

کَمَثَلِ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِیبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿١٥﴾ 

کَمَثَلِ الشَّیْطَانِ إِذْ قَالَ لِلإنْسَانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِنْکَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِینَ ﴿١٦﴾ 

فَکَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِی النَّارِ خَالِدَیْنِ فِیهَا وَذَلِکَ جَزَاءُ الظَّالِمِینَ ﴿١٧﴾ 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾ 

وَلا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿١٩﴾

 لا یَسْتَوِی أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾ 

لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الأمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿٢١﴾ 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ﴿٢٢﴾ 

هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿٢٣﴾ 

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الأسْمَاءُ الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿٢٤﴾

---

 

ترجمه فارسی سورة الحشر

 به نام خداوند بخشنده بخشایشگر!

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، برای خدا تسبیح می‏گوید; و او عزیز و حکیم است! (1)

او کسی است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هایشان بیرون راند! گمان نمی‏کردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان می‏کردند که دژهای محکمشان آنها را از عذاب الهی مانع می‏شود; اما خداوند از آنجا که گمان نمی‏کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه‏ای که خانه‏های خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران می‏کردند; پس عبرت بگیرید ای صاحبان چشم! (2)

و اگر نه این بود که خداوند ترک وطن را بر آنان مقرر داشته بود، آنها را در همین دنیا مجازات می‏کرد; و برای آنان در آخرت نیز عذاب آتش است! (3)

این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش دشمنی کردند; و هر کس با خدا دشمنی کند (باید بداند) که خدا مجازات شدیدی دارد! (4)

هر درخت باارزش نخل را قطع کردید یا آن را به حال خود واگذاشتید، همه به فرمان خدا بود; و برای این بود که فاسقان را خوار و رسوا کند! (5)

و آنچه را خدا از آنان ( یهود) به رسولش بازگردانده (و بخشیده) چیزی است که شما برای به دست آوردن آن (زحمتی نکشیدید،) نه اسبی تاختید و نه شتری; ولی خداوند رسولان خود را بر هر کس بخواهد مسلط می‏سازد; و خدا بر هر چیز توانا است! (6)

آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید; و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است! (7)

این اموال برای فقیران مهاجرانی است که از خانه و کاشانه و اموال خود بیرون رانده شدند در حالی که فضل الهی و رضای او را می‏طلبند و خدا و رسولش را یاری می‏کنند; و آنها راستگویانند! (8)

و برای کسانی است که در این سرا ( سرزمین مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران مسکن گزیدند و کسانی را که به سویشان هجرت کنند دوست می‏دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی‏کنند و آنها را بر خود مقدم می‏دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند; کسانی که از بخل و حرص نفس خویش باز داشته شده‏اند رستگارانند! (9)

(همچنین) کسانی که بعد از آنها ( بعد از مهاجران و انصار) آمدند و می‏گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینه‏ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!» (10)

آیا منافقان را ندیدی که پیوسته به برادران کفارشان از اهل کتاب می‏گفتند: «هرگاه شما را (از وطن) بیرون کنند، ما هم با شما بیرون خواهیم رفت و هرگز سخن هیچ کس را درباره شما اطاعت نخواهیم کرد; و اگر با شما پیکار شود، یاریتان خواهیم نمود!» خداوند شهادت می‏دهد که آنها دروغگویانند! (11)

اگر آنها را بیرون کنند با آنان بیرون نمی‏روند، و اگر با آنها پیکار شود یاریشان نخواهند کرد، و اگر یاریشان کنند پشت به میدان کرده فرار می‏کنند; سپس کسی آنان را یاری نمی‏کند! (12)

وحشت از شما در دلهای آنها بیش از ترس از خداست; این به خاطر آن است که آنها گروهی نادانند! (13)

آنها هرگز با شما بصورت گروهی نمی‏جنگند جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد می‏پنداری، در حالی که دلهایشان پراکنده است; این به خاطر آن است که آنها قومی هستند که تعقل نمی‏کنند! (14)

کار این گروه از یهود همانند کسانی است که کمی قبل از آنان بودند، طعم تلخ کار خود را چشیدند و برای آنها عذابی دردناک است! (15)

کار آنها همچون شیطان است که به انسان گفت: «کافر شو (تا مشکلات تو را حل کنم)!» اما هنگامی که کافر شد گفت: «من از تو بیزارم، من از خداوندی که پروردگار عالمیان است بیم دارم!» (16)

سرانجام کارشان این شد که هر دو در آتش دوزخ خواهند بود، جاودانه در آن می‏مانند; و این است کیفر ستمکاران! (17)

ای کسانی که ایمان آورده‏اید از (مخالفت) خدا بپرهیزید; و هر کس باید بنگرد تا برای فردایش چه چیز از پیش فرستاده; و از خدا بپرهیزید که خداوند از آنچه انجام می‏دهید آگاه است! (18)

و همچون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشی‏» گرفتار کرد، آنها فاسقانند. (19)

هرگز دوزخیان و بهشتیان یکسان نیستند; اصحاب بهشت رستگار و پیروزند! (20)

اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‏کردیم، می‏دیدی که در برابر آن خاشع می‏شود و از خوف خدا می‏شکافد! اینها مثالهایی است که برای مردم می‏زنیم، شاید در آن بیندیشید! (21)

او خدایی است که معبودی جز او نیست، دانای آشکار و نهان است، و او رحمان و رحیم است! (22)

و خدایی است که معبودی جز او نیست، حاکم و مالک اصلی اوست، از هر عیب منزه است، به کسی یتم نمی‏کند، امنیت بخش است، مراقب همه چیز است، قدرتمندی شکست‏ناپذیر که با اراده نافذ خود هر امری را اصلاح می‏کند، و شایسته عظمت است; خداوند منزه است از آنچه شریک برای او قرارمی‏دهند! (23)

او خداوندی است خالق، آفریننده‏ای بی‏سابقه، و صورتگری (بی‏نظیر); برای او نامهای نیک است; آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او می‏گویند; و او عزیز و حکیم است! (24)

---

ترجمه انگلیسی سوره حشر

SURA 59. Hashr, or The Gathering (or Banishment)

1. Whatever is in the heavens and on earth, let it declare the Praises and Glory

of Allah: for He is the Exalted in Might, the Wise.

2. It is He Who got out the Unbelievers among the People of the Book from their

homes at the first gathering [of the forces]. Little did ye think that they

would get out: And they thought that their fortresses would defend them from

Allah! But the [Wrath of] Allah came to them from quarters from which they

little expected [it], and cast terror into their hearts, so that they destroyed

their dwellings by their own hands and the hands of the Believers, take warning,

then, O ye with eyes [to see]!

3. And had it not been that Allah had decreed banishment for them, He would

certainly have punished them in this world: And in the Hereafter they shall

[certainly] have the Punishment of the Fire.

4. That is because they resisted Allah and His Messenger: and if any one resists

Allah, verily Allah is severe in Punishment.

5. Whether ye cut down [O ye Muslim!] The tender palm-trees, or ye left them

standing on their roots, it was by leave of Allah, and in order that He might

cover with shame the rebellious transgresses.

6. What Allah has bestowed on His Messenger [and taken away] from them – for

this ye made no expedition with either cavalry or camelry: but Allah gives power

to His messengers over any He pleases: and Allah has power over all things.

7. What Allah has bestowed on His Messenger [and taken away] from the people of

the townships,- belongs to Allah,- to His Messenger and to kindred and orphans,

the needy and the wayfarer; In order that it may not [merely] make a circuit

between the wealthy among you. So take what the Messenger assigns to you, and

deny yourselves that which he withholds from you. And fear Allah; for Allah is

strict in Punishment.

8. [Some part is due] to the indigent Muhajirs, those who were expelled from

their homes and their property, while seeking Grace from Allah and [His] Good

Pleasure, and aiding Allah and His Messenger: such are indeed the sincere ones:-

9. But those who before them, had homes [in Medina] and had adopted the Faith,-

show their affection to such as came to them for refuge, and entertain no desire

in their hearts for things given to the [latter], but give them preference over

themselves, even though poverty was their [own lot]. And those saved from the

covetousness of their own souls,- they are the ones that achieve prosperity.

10. And those who came after them say: “Our Lord! Forgive us, and our brethren

who came before us into the Faith, and leave not, in our hearts, rancour [or

sense of injury] against those who have believed. Our Lord! Thou art indeed Full

of Kindness, Most Merciful.”

11. Hast thou not observed the Hypocrites say to their misbelieving brethren

among the People of the Book? – “If ye are expelled, we too will go out with

you, and we will never hearken to any one in your affair; and if ye are attacked

[in fight] we will help you”. But Allah is witness that they are indeed liars.

12. If they are expelled, never will they go out with them; and if they are

attacked [in fight], they will never help them; and if they do help them, they

will turn their backs; so they will receive no help.

13. Of a truth ye are stronger [than they] because of the terror in their

hearts, [sent] by Allah. This is because they are men devoid of understanding.

14. They will not fight you [even] together, except in fortified townships, or

from behind walls. Strong is their fighting [spirit] amongst themselves: thou

wouldst think they were united, but their hearts are divided: that is because

they are a people devoid of wisdom.

15. Like those who lately preceded them, they have tasted the evil result of

their conduct; and [in the Hereafter there is] for them a grievous Penalty;-

16. [Their allies deceived them], like the Evil One, when he says to man, “Deny

Allah”: but when [man] denies Allah, [the Evil One] says, “I am free of thee: I

do fear Allah, the Lord of the Worlds!”

17. The end of both will be that they will go into the Fire, dwelling therein

for ever. Such is the reward of the wrong-doers.

18. O ye who believe! Fear Allah, and let every soul look to what [provision] He

has sent forth for the morrow. Yea, fear Allah: for Allah is well-acquainted

with [all] that ye do.

19. And be ye not like those who forgot Allah; and He made them forget their own

souls! Such are the rebellious transgressors!

20. Not equal are the Companions of the Fire and the Companions of the Garden:

it is the Companions of the Garden, that will achieve Felicity.

21. Had We sent down this Qur’an on a mountain, verily, thou wouldst have seen

it humble itself and cleave asunder for fear of Allah. Such are the similitudes

which We propound to men, that they may reflect.

22. Allah is He, than Whom there is no other god;- Who knows [all things] both

secret and open; He, Most Gracious, Most Merciful.

23. Allah is He, than Whom there is no other god;- the Sovereign, the Holy One,

the Source of Peace [and Perfection], the Guardian of Faith, the Preserver of

Safety, the Exalted in Might, the Irresistible, the Supreme: Glory to Allah!

[High is He] above the partners they attribute to Him.

284

24. He is Allah, the Creator, the Evolver, the Bestower of Forms [or Colours].

To Him belong the Most Beautiful Names: whatever is in the heavens and on earth,

doth declare His Praises and Glory: and He is the Exalted in Might, the Wise.

---